"DOBRA ROBOTA. TRZYMAJ TAK DALEJ"

Słowa aprobaty z ust mej Królowej napełniały mnie dumą. Choć byłem już po drugiej stronie, to wróciłem do gry i to w wielkim stylu. Oportunista leżał u moich stóp, a ja mogłem upiec dwie pieczenie na jednym ogniu: pozbyć się go z tej walki, i zrealizować swoją zemstę, na którą zasłużył dawno temu. Sam fakt, że znajdował się tu razem ze mną powodował u mnie wściekłość. Za to co zrobił, powinien gnić w pierdlu. Na szczęście Pani dała mi możliwość niesienia sprawiedliwości.

To ścierwo leżało u mych stóp. Widząc jak trzyma się brzuch próbując łapać powietrze, chciałem jak najszybciej się go pozbyć, gdyż wywoływał u mnie odrazę. Tak płocha istota w jednym miejscu ze mną. Musiało się to skończyć. Bez wahania więc poczęstowałem Adama serią potężnych stompów, którą zapędziłem go do narożnika. Dałem mu chwilę odpoczynku, ale tylko po to by się podniósł. Gdy to uczynił, ruszyłem na niego z całym impetem, by zaaplikować na nim Corner Splash.. Oportunista odpłynął. Nie zamierzałem jednak się zatrzymywać. Chwyciłem go za kudły, ustawiłem do pionu i mocnym Irish Whip posłałem na liny. Gdy znalazł się już tuż obok mnie, przechwyciłem jego ciało, by wykonać idealny Tit A Whirl Backbreaker.

Doping na trybunach był oszałamiający. Czułem moc do totalnej zagłady. Wyciągnąłem więc rękę do tyłu i przybrałem charakterystyczną dla siebie pozycję. Gdy Edge wreszcie się podniósł i zwrócił ku mnie swą twarz, na jego szyi błyskawicznie zacisnął się morderczy uścisk, który był wstępem do potężnego Chokeslam'u. Kolejna ofiara za chwilę trafi na moje konto...

"TWOJA DUSZA NALEŻY JUŻ DO MNIE". Mój zachrypnięty głos zabrzmiał jak szept, przytłoczony lawiną fanatycznych okrzyków docierających z trybun. Edge stał już u progu Zaświatów, a moja wiadomość miała mu pomóc w przełamaniu swoich lęków, bo nic gorszego przecież nie mogło go już spotkać. Zarówno on jak i Rey byli aktualnie poza grą. Mogłem się ich pozbyć, ale wolałem przygotować sobie pewniejszy grunt pod spektakularny finisz.

Gdy skierowałem swe oblicze w stronę środka ringu, przeszyło mnie dziwne uczucie. Miałem wrażenie, jakbym doświadczył spotkania z legendarnym zjawiskiem zwanym Deja Vu. Pole bitwy było zakropione krwią rywali, wokół niego panował istny armagedon, a na placu boju pozostaliśmy my dwaj. Pan Doliny Śmierci i emigrant z Kanady. Raz wysłałem go do snu, dlaczego nie miałbym zrobić tego po raz kolejny? Ten wewnętrzny dylemat tonował rozsądek, który dawał mi do zrozumienia, że Christian drugiej okazji nie zmarnuje tym bardziej, że ja nie tryskałem już witalnością. Czułem w kościach trudy tej kampanii, ale przecież meta była już tak blisko...

Wziąłem głęboki oddech, wezwałem mego powiernika i z odwagą na twarzy wysłałem rywalowi sygnał, że nie mam zamiaru składać broni. Publiczność była tym zachwycona. Nie zastanawiając się więc dłużej. Ruszyłem w stronę Charyzmy i ściąłem go z nóg mocnym Clotheslinem. Ten jednak błyskawicznie poderwał się na nogi, ale nadział się na równie szybki Spinebuster, który przygwoździł go do maty. Koniec zbliżał się wielkimi krokami...

200/200
27/30

Rozzłoszczona bestia jaką z biegiem tej walki się stałem rzucała się z całych sił po macie starając się jak najszybciej podnieść.Żądza upragnionej zemsty i zmiażdżenia mojej osoby swą personą przesiąknęła Christiana doszczętnie. Roznosił swą ogromną złość, wyłączając swoje ostatnie szare komórki w mózgu.Włączał tryb bezmyślnego zwierzęcia, które do życia potrzebuje jedynie chaosu.Lecz w jego zachowaniu było sporo błędów i 'pięt achillesowych'. Na każdym jego kroku był kruczek, dzięki któremu można było nad nim zapanować. Mimo takich sytuacji,dałem sobą zawładnąć, i niemal, że Christian dopełnił by eliminacji na mej osobie.Scenariusz układał się przeciwko mnie, lecz pora by to zmienić. Momentalnie poderwałem się z parteru, i stanąłem równo na swych nogach, delikatnie przytrzymując się lin by nie upaść ponownie.Gdy zbierałem się w sobie, by za chwilkę ściąć równo z matą Charyzmę na mej drodze przystanął jego pieprzony braciszek Edge. Może to nie Christian, ale skopanie jego dupska też sprawi mi przyjemność. Kanadyjczyk chciał szybko przejść do konkretów i w mgnieniu oka zmierzał ku mnie.To był błąd koleżko.Wystawiwszy nogę w przód, sprawiłem, iż przeciwnik nadział się na nią a ja już po chwili wyprowadziłem DDT.Nie zaprzestając inicjatywie szaleńczo podbiegłem do przeciwległego kantu ringu. Oczekiwania jakiegokolwiek ruchu przeciwnika w dość szybkim czasie dobiegły końca. Rywal widząc moją udawaną bezradność postanowił to wykorzystać i nagle pchnął się w moją stronę. Nim jego wola, doszła do władzy zdążył zebrać jeszcze solidnego Big Boot-a na mordę.

W końcu udało zyskać mi się inicjatywę przeciwko Oportonuście. Czekałem na to od początku starcia, aż w końcu się to ziściło. Teraz nie mogę wypuścić, takiej okazji z rąk. Edge padł po kolejnych moich akcjach niczym rażony piorunem, wiedziałem że teraz mam dogodną okazję by wykończyć tego gnojka. Zbliżyłem się ku niemu i po chwili podniosłem go, lecz tylko po to by wziąć go na swoje łapska i trzepnąć nim po za liny na kraty przy pomocy Gorilla Press Slam. Wyraz twarzy Edge mówił sam za siebie, widać było, że ma dosyć tej walki więc pora skrócić jego męki. Wyczekałem odpowiedniego momentu aż ten się podniesie, miejsce w którym się znajdował dawało mi wiele możliwości, lecz wybrałem tą jedną. Edge wstał i oparł się o jedną z komór, wtedy też ruszyłem na niego i wbiłem się w jego personę poteżnym Spear-em. Z calutkiej twarzy rywala polała się "jucha" co oznaczało że wykonałem naprawdę bardzo dobrą robotę. Pora więc ją delikatnie ukoronować. Podniosłem nie przytomnego oponenta a następnie wykonałem Bully Cutter wprost na kraty, czym udowodniłem swą dominację nad tym ignorantem. Następnie rzucilem się do przypięcia.


EDIT: LITERUFKA

Ostatnio edytowany przez Nole (2014-06-14 11:05:20)

Czas  na kontry...

Krzyś dominował przez większość nad Nolem dlatego kontra przed Bully Kutasem....(On czai się na Ciebie)

Aby Rag nie płakał, ze Spajk po kł dostał kontre on tez teraz dostanie, Christian chwyta Cię za ręce i chce się obrócić...

Znowu byłem na dnie, a przecież miał być to dzień mojej wielkiej chwały. Charyzma po raz kolejny nade mną dominuje. Nie widziałem praktycznie nic. Własne nieudolność przysłoniła mi oczy, ale tajemniczy powiew wiatru był niczym uderzenia z liścia w twarz. To był gniew mojej Pani, która nie mogła już patrzeć na moją nieudolność. Nie chciałem jej bardziej podpaść, więc musiałem wziąć się w garść i odwrócić losy tego starcia.

Ocknąłem się we właściwym momencie. Christian stał za moimi plecami i trzymał moje ręce. Chciał wykonać swoją akcję koronną, lecz zamierzałem mu to uniemożliwić. Najpierw resztkami sił nadepnąłem na jego stopę, wybijając go nieco z rytmu. Ręce nadal miałem unieruchomione, ale wiedziałem co robić dalej. Odpychając się na nogach, cofałem się wraz z rywalem do tyłu i z impetem wbiłem Christiana w narożnik.

Połowa roboty zrobiona. Kanadyjczyk zluźnił uchwyt, uwalniając jedną z moich rąk. Teraz mogłem zwieńczyć dzieło. Szybko odchodząc od narożnika uchyliłem się, co sprawiło, że Kapitan nie mogąc się zatrzymać, znalazł się tuż przede mną. I choć nadal trzymał jedną z moich rąk, to mogłem ją wyprostować, by następnie przyciągnąć go do siebie i wykonać Olimpic Slam! Zaskoczenie było ogromne. Ja nie zastanawiając się dłużej dopadłem do rywala i spróbowałem go odliczyć...

Nie udało mi się go przypiąć....To nic. Wiedziałem, że teraz to ja jestem w znacznie lepszej sytuacji. Cały wysiłek Christiana poszedł na marne, a to wszystko za sprawą mojego geniuszu i wsparcia Czarnej Pani. Tłum śmiertelników równie pozytywnie zareagował na mój powrót do gry. Miałem teraz wszystko w swoich rękach. Musiałem wykorzystać fakt, że Kanadyjczyk podłamał się teraz psychicznie.

Podniosłem się z pleców i siedząc obok mojego rywala wpatrywałem się w niego z niezwykłą pogardą. Ten prymityw mógł zniszczyć moje marzenia o ostatecznym tryumfie. Wstręt i chęć zemsty kierowała teraz moim ciałem. Nie zwlekając, aż Christian podniesie się z maty, pochyliłem się nad nim i wyszeptałem mu do ucha przerażające "SPOCZYWAJ W POKÓJU", po czym na środku ringu zatrzasnąłem na nim bramy piekieł. Potężne Hell's Gate (*UM)spadło na niego jak grom z nieba. Nie miał żadnej drogi ucieczki. Jego los, właśnie został przypieczętowany.

Spear od Edga i liczenie 1... 2... 3... Bully Rey wyeliminowany!!!

Mamy zapiętą dźwignie... 2 szansę dla Krysi....

-----------------------
Jeśli Edge chce może pomóc wyjść Christianowi i we dwóch współpracować...
Jeśli nie, to Christian sam musi się wydostać...(wystarczy ze odpiszesz nie współpracuje)