Proszę o przedłużenie mojego czasu do północy, która rozpocznie sobotę, a jeżeli nie dam rady to na niedzielę. Mogę nie dać rady z racji tego, że jutro nie będzie mnie w domu cały dzień.

Ostatnio edytowany przez Marceli Fan #1 (2013-05-03 00:28:57)

The Rock był na fali, a ja od samego początku dostaję niezłe lanie. Ja - mistrz WWE i zwycięzca tegorocznego Money In The Bank Ladder Matchu. Wiele razy mówiłem, że nikt nie jest w stanie mnie pokonać i dalej chcę do tego dążyć, lecz nie uda mi się to, jeżeli wciąż będę walczyć niczym Gillberg. Spędzając chwilę poza ringiem dostrzegłem Rocka, który w dalszym ciągu maltretował Humana Tornado. Po wykonaniu Snap DDT, Rocky przeciągnął czarnoskórego wrestlera na środek ringu i zdjął jeden ze swoich nałokietników, po czym odrzucił go hen daleko w tłum ludzi skandujących imię wojownika ze swojego miasta. Każdy wiedział o co chodzi! Chwilę później, Dwayne kontynuował swoje poczynania, dynamicznie wykonał jeden ze swoich tauntów nad zdobytą ofiarą, aby potem dopełnić wszystkiego i zakończyć ten pojedynek swoją akcją firmową - The People's Elbowem. Wszystko skończyłoby się happy endem, gdybym nie zaatakował Rocka Lariatem podczas wykonywania wspomnianej wcześniej akcji (chwila, kiedy Rock biegnie od liny do liny*). Dean Ambrose wciąż jest w grze i tak łatwo nie zamierza odpuścić!

Co teraz, Rock? Dalej jesteś pewny, że pas WWE należy do Ciebie, hę? Człowieku, choćbyś walczył lepiej ode mnie, nie odbierzesz mi mojego złota... Już nigdy. Tyczy się to też tego czarnego obok. - wymówiłem szarmancko w stronę leżącego Johnsona, a po pewnym czasie pełen złości i furii wykopałem Humana ze "sceny".

Pojedynek skupił się teraz na dwóch największych wrogach. Byłem w pełni świadomy w jakiej znajduję się sytuacji i chociaż w tej chwili to ja byłem najbliżej zwycięstwa, w jednym momencie niemalże wszystko mogło się zmienić o 180 stopni. Jako mistrz nie mogłem do tego dopuścić, więc czym prędzej rozpocząłem swoje ataki. Wykonałem jeden, drugi, trzeci, czwarty i jeszcze kilka mocnych stompów. Następnie dosiadłem Brahma Bulla i bezlitośnie okładałem go licznymi punchami po twarzy. Moje tortury trwały już dosyć długo, a na swoim ciele odczuwałem małe kropelki potu. Mimo tego, że Rocky wyglądał na nieprzytomnego, to wciąż nie mogłem go spokojnie odliczyć do trzech. Dlatego też postanowiłem wstać i wykonać coś z mojego move-setu. Podnosząc The Rocka musiałem słuchać jego bełkotu i błagań o to, abym zostawił go w spokoju. Czyżby wielka gwiazda i samoański wojownik okazał się taką panienką, by prosić mnie o litość? Ja nie znam litości. Dlatego też zignorowałem Dwayne'a i dynamicznie poczęstowałem go Leg Hook Michinoku Driverem przechodząc wnet do pinu.

1...
2...
2 count!

Odkopujący Rock zdenerwował mnie jeszcze bardziej. Rozpocząłem kłótnię z sędzią, tłumacząc mu, że liczył zbyt wolno. To jednak na nic się nie zdało. Siedząc koło Maivii uderzyłem ręką w matę jak gdybym nie mógł uwierzyć w to co się teraz dzieje. Zobaczyłem nowe zagrożenie. Był to Human Tornado, który zdążył już dojść do siebie, ogarnąć całą sytuację i wstać na nogi. Nie ta pora, czarnuchu - wyszeptałem śmiejąc się pod nosem i w pełni rozpędzony wyskoczyłem wysoko nad liną wykonując efektowny Suicide Dive! Nadmiar adrenaliny spowodował, że bólu po upadku w ogóle nie poczułem, dlatego też szybkim ruchem wstałem i wróciłem do ringu, by pozałatwiać sprawy z aktorzyną. Patrząc na niego psychicznym wzrokiem, przysiadłem i rozmawiałem sam ze sobą lekko się kołysząc.

Legenda:
* =  http://www.wrestleenigma.com/wp-content … 00x168.jpg

498 słów.

Siedząc obok Rocka opowiadałem mu jak dobrze czułem się zdobywając pas na SmackDown i kiedy skończyłem mówić, wstałem szybko i wykonałem Elbow Drop wbijając się mocno w ciało człowieka z Miami. Chwilę potem znów coś ze mnie wstąpiło. Po raz kolejny zacząłem się pałętać po macie. Następnie wyszedłem z ringu i zacząłem grzebać w swojej kamizelce. Wyjąłem z niej dwie pary kajdanek. Popatrzyłem się na Humana Tornado, po czym posadziłem go na apronie i obie ręce ciasno przypiąłem do najniższej liny. Po wszystkim, El Negro zleciał z apronu wisząc na dłoniach. Widząc, że jestem bezpieczny, zajrzałem pod ring i wyjąłem z pod niego gaśnicę, którą później zużyłem na czarnym (a potem już białym, hehe) wrestlerze. Tornado zaczął się dusić, więc uznałem go za niegroźnego. Wróciłem do ringu aby ponownie zająć się Rockym. Dopadłem go drugim Elbow Dropem, a następnie przeciągnąłem go na środek ringu i zapiąłem Mexican Splat (w/ Iron Grip).

Hikaru napisał:

Dean przejąwszy kontrolę nad walką, zapiął mi groźnego submissiona, który wzmaga ból mych pleców. Lecz tak prymitywna dźwignia nie zdoła mnie pokonać. Zacząłem machać rękoma i przekładać środek ciężkości na boki, dzięki czemu począłem się bujać razem z ciałem jednego z mych oponentów. Sędzia bacznie obserwował całe zajście, wskutek czego miał dobry podgląd. Gdy barki Ambrose'a dotknęły do maty, ten zaczął liczyć - 1... 2... KICK OUT! WWE Champion musiał mnie puścić. Wtedy wstałem i powstającego oponenta powaliłem Jumping Clotheslinem!

Znajdując się poza ringiem dokładnie zdołałem zaobserwować całą sytuację i przyznaję, iż miałem szczęście, że Rock nie poddał się po dźwigni mistrza oraz w późniejszym czasie szczęście dopisało mi, bo Dean zdołał odbić pin ze strony The people's champion'a. Siłę Rockowi zapewne dał mu fakt, iż jest on u siebie i walczy w swoim mieście, a co za tym idzie doping tysięcy fanów był skierowany dla jego osoby.

Na nogi wstał The Great One, a chwilę później także Ambrose, obaj zapaśnicy bacznie się obserwowali, niczym dwójka kowbojów w amerykańskich Westernach. Wykorzystując ten moment, wziąłem dwa głębokie oddechy i niczym odważny murzynek Bambo wślizgnąłem się do ringu, będąc gotowym na dalszy pojedynek. Od razu spojrzałem na rywali i podniosłem się na nogi, po czym rzuciłem okiem na nieco bardziej cichą niż na początku walki publikę. Me serce biło jak szalone, na twarzy miałem rumieńce, których ze względu na mój kolor skóry nie było widać, a włosy "stanęły mi dęba", ale przecież nie mogłem okazać nerwów przeciwnikom. Dlatego właśnie wykonałem taunt dla fanów, którzy przyjęli to głośnym cheerem. The peoples champion widząc to rzucił się na mnie z pięściami, jednak schyliłem się w odpowiednim momencie i uniknąłem akcji, po czym zaatakowałem punchem Dean'a lecz nawet taki obrót spraw nie spowodował uspokojenia sytuacji w mojej głowie, a dodatkowo tętno podwyższało mi głośne zachowanie fanów siedzących w hali...

Proszę wziąć pod uwagę, że po raz kolejny dodałem post jako pierwszy.

Początek walki rozegrałem tragicznie - Human dosłownie rzucał i pomiatał mną po macie nie okazując ani trochę litości, lecz jak przystało na mistrza - zrehabilitowałem się przejmując absolutną inicjatywę nad obojgiem wojowników startujących do przejęcia mojego złota. (1)

Nie dzisiaj panowie - powiedziałem sobie raz stanowczo, po czym zebrałem się i wstałem kick up'em niczym sam HBK Shawn Michaels. (2) W tym momencie moje żyły zostały napełnione adrenaliną i pomimo tego, iż byłem gotowy do dalszej bijatyki - w ringu zastałem jedynie wiszącego w dalszym ciągu Tornado i wykrzywiającego się z bólu Rocka*. (3) Widok ten niemalże przyprawił mnie o śmiech - moja mina z "gotowego na wszystko wojownika" w mgnieniu oka zmieniła się na rzadko u mnie widziany szeroki uśmiech. (4) Byłem w fantastycznej sytuacji - jednego fajtłapę miałem praktycznie z głowy, lecz moim zmartwieniem na dzisiejszy wieczór wciąż był najbardziej elektryzujący człowiek na świecie. (5) Musiałem rozegrać to mądrze i oberwać jak najmniej, bo nie ukrywajmy, że każdy z nas jest już zmęczony, a odczuwając silny puls w głowie byłem zobowiązany do ograniczenia następnych ataków. (6) Tak, wiem - gadam głupoty - pas WWE to przecież wszystko co mam, więc będę go bronić jak tylko mogę i strzec jak oka w głowie, nikt mi go nie odbierze, a przynajmniej nie w najbliższym czasie. (7) Oddychając głośno i ciężko, biorę w końcu solidny wdech w płuca i ruszam do Dwayne'a rozpoczynając kolejną dawkę ofensywy - na pierwsze danie ofiaruję mu silny Elbow Drop (uni.)!

Legenda:
*Rock jest po subie, więc leży na macie i próbuje walczyć z bólem, a nie wstaje jak super hiroł.

Informacja:
Human jest przypięty do dolnych lin kajdankami, więc jakim cudem może się wślizgnąć na ring, Wróbel?

Zgadzam się z Wróblem oraz jeśli chodzi o posty, to lepiej napisał Human i to on kontynuuje dalszy atak.