In Willow`s Way!!!



Na arenie panowała istna głuchota. Stłumione odgłosy publiczności przerywały od czasu do czasu ciszę panującą na całej arenie. Wszyscy fani spoczywali na swych miejscach i w ogromnym podekscytowaniu, co chwilę spoglądają na rampę. Nagle zgasło światło. Pomieszczenie spowiła ciemność. Po upływie kilkudziesięciu sekund rozświetliły się zielono - niebieskie światła reflektorów. Nagle pojawiła się długo wyczekiwana persona. Gdy tylko Willow wyszedł na stage otaczająca go rzeczywistość przybrała odcień szarości. Po chwili zaczęła grać muzyka Willowa.



His memory racing inside, seeing the look in your face you need a prayer.
You`ll will rush and scare us off.
And then we hear the voices, it sounded like we hit their layer.
Why are they running away, I saw them out in the rain.
We`re supposed to lie so we can lie and just die.
Our trail will still dissolve, because hope is all gone.



I see his smile inside and down in, the hope is all gone.
We the demons inside, inside has all the hope inside.
Lose that smile and we`ll slowly decide we`re sharing our fear.
My concentration feeling as I walk.
In Willow`s Way.

~ Ring Announcer : Please welcome, way to the ring, from Cameron, North Carolina, Willow !!! ~



We must weep and pretend that doesn`t happen again.
We should trust who we are, we are all bazar.
We should worry about our voices later.
It sounded like we hit their layer.
Why are they running away, I saw them out in the rain.
We`re supposed to lie so we can lie and just die.
Our trail will dissolve, because our hope is all gone.



I see his smile inside and down in, the hope is all gone.
We the demons inside, inside has all the hope inside.
Lose that smile and we`ll slowly decide we`re sharing our fear.
My concentration feeling as I walk.
In Willow`s Way.



Reakcja fanów była przewidywalna, masa pop’u, pomieszana równocześnie z niewielkim, jednakże dosyć głośnym hejt’em. Mistyczny Wrestler powolnym krokiem kroczył po głównej rampie, przy czym non stop obracał swoim rozłożonym, czarno – białym parasolem. Gdy doszedł do końca owej scenerii, szybkim ruchem złożył swój ulubiony przedmiot i nagle, ku zaskoczeniu wszystkich zgromadzonych szybko ruszył przed siebie. Szaleńczo zaczął okrążać czworokątny pierścień. Tuz przy największym skupisku zbłąkanych i skołowanych mas, znacznie zwolnił, ale tylko po to by niczym kot ocierać swoją głową, jak i ciałem o metalowe konstrukcje band odgradzających zapaśników od fanów. Po kilku sekund spoczynku ponownie szybko ruszył przed siebie, w stronę schodków. W mgnieniu Okach, chwiejnym krokiem dotarł do miejsca docelowego podróży. Jednakże nie wszedł od razu po nich. Na samym początku oprał się rękoma, a obłędne spojrzenie wraz z szaleńczą miną zostały skierowane w stronę kamery. Dopiero po chwili w końcu wkroczył na przedmiot, po którym to dostojnie wchodził. Również można dostrzec w jego gestach, jak i zachowaniu tajemniczość, która jest jego nieodłącznym elementem. Następnie wszedł do środka oktagonu pomiędzy drugą, a trzecią liną i błyskawicznie ruszył w stronę przeciwnika, który to uciekł z pola bitwy Willow ustawił się w swoim narożniku. Po kilku sekundach bezczynnego stania ściągnął płaszcz, czy to kamizelkę, którą wyrzucił za ring.

Jebną w gong. KŁ na 350 słów

CM Punk, po zakończeniu swojego entrance'u, stanął w narożniku i wbił swój wzrok w dzisiejszego oponenta. Willow, bo tak zwykł się przedstawiać, nie wyglądał na normalnego człowieka - jego oblicze skrywało się za maską, a sposób, w jaki się zachowywał, pozostawiał wiele do życzenia. Nie można było jednak lekceważyć tego oponenta, bo już nie raz pokazał on, że jest cholernie niebezpieczny. Dlatego też, Straight Edge Savior uśmiechnął się lekko w jego stronę, rozejrzał na boki, upewniając się, że Straight Edge Society jest w pełnej gotowości, a następnie zaczął rozgrzewać nadgarstki. Kontuzja przedramienia była już praktycznie wyleczona, ale Brooks i tak musiał uważać na stan swojej kończyny. Elimination Chamber zbliżało się wielkimi krokami i trzeba być w jak najlepszym stanie, prawda? Philip rozmyślał nad tym wszystkim, podczas gdy rozbrzmiał dźwięk gongu, symbolizujący początek starcia.

***

Ostatni rzut oka na sylwetkę Willowa i mistrz WWE miał już nakreślony w swojej głowie pewny plan działania.  Rywal był podobnej postury i jego styl walki również nie był bardzo odmienny od tego, który prezentował Best in The World. Dlatego też - o wyniku tego pojedynku zadecyduje nie tyle postura, co spryt, determinacja i zaangażowanie. CM Punk przełknął ślinę, po czym ruszył powolnym krokiem w stronę rywala, będąc gotowym na odparcie jakiegokolwiek ciosu, który mógł nadejść. Ku uciesze Brooksa, Willow uczynił podobnie i obaj zawodnicy zwarli się w standardowym klinczu. Publiczność chantowała głośno imię WWE Championa, a Philip przerwał klincz i przeszedł pod ramieniem swojego rywala, stając za jego plecami i aplikując na nim Russian Leg Sweep! Publiczność wybuchła cheerem, a ex-Jeff ze zdziwieniem podniósł się na równe nogi. Chyba nie spodziewał się tak szybkiego i tak zdecydowanego działania ze strony Straight Edge Saviora. Willow zbliżył się do swojego przeciwnika i stanął z nim oko w oko, twarzą w twarz. Żaden zawodnik nie chciał okazać słabości i spuścić wzroku, a publiczność tylko dolewała oliwy do ognia, chantując imiona swoich ulubieńców. W końcu jednak, rywal Punka nie wytrzymał i odepchnął mistrza WWE. Chicago's Own roześmiał się lekko, po czym zrobił coś, czego Willow się nie spodziewał - wykonał precyzyjny i błyskawiczny Super Kick, który powalił oponenta na matę.

350/350

CM Punk uśmiechnął się lekko, patrząc na podnoszącego się powoli na równe nogi Willowa. Oponent nie spodziewał się szybkich i zdecydowanych działań ze strony mistrza WWE, ale Brooks właśnie dlatego jest championem, prawda? Potrafi być sprytniejszym od swoich rywali i wykorzystać każdą ich słabość. Best In The World musiał działać szybko. Pomimo tego, że nie wszyscy go uwielbiali, większa część publiczności cały czas chantowała jego imię. Wspaniałe uczucie, bezapelacyjnie. Ex-Jeff był już na nogach, a Punk wykonał na nim precyzyjny Dropkick, który posłał go do jednego z narożników. Chicago's Own przygryzł wargę, po czym wziął rozbieg i dołożył Cornered Shining Wizard! Zamaskowany rywal usiadł w narożniku, trzymając się za bolącą klatkę piersiową, ale to dopiero początek. Philip nie zamierzał się łatwo poddawać i zaprzestać swoich akcji. Dał znać Gallowsowi i Ryanowi, że wszystko w porządku, po czym podniósł swojego rywala i wykonał na nim Tiger Suplex!

Straight Edge Savior westchnął lekko, spoglądając na leżącego na środku ringu oponenta. Willow powoli orientował się, że walka z WWE Championem to nie żarty i o to właśnie chodziło. Już niebawem wszyscy będą szanować swojego mistrza. Tymczasem jednak - Punk miał coś do udowodnienia. Musiał pokazać światu, że nawet taki szaleniec jak jego dzisiejszy oponent nie stanowi dla niego większego problemu. Brooks podszedł na środek ringu, chwycił oponenta za nogi, po czym zapiął mu .45 Special! Tego chyba nikt się nie spodziewał. Tak oldschoolowa akcja w wykonaniu CM Punka! Czyżby Willow miał odklepać?

Czuje, jak ból przepływa układem nerwowym w tym zwykły, śmiertelnym ciele. Setki impulsów bombarduje mój umysł. Jeszcze nigdy nie doświadczyłem czegoś takiego. Pomimo ciężkiej sytuacji, jak pan tego miejsca jestem wstanie wybrnąć obronną ręką. Nagle zacząłem w minimalny sposób ruszać zniewolonymi nogami, tak aby moja ofiara bardziej skupiła się na swoim uchwycie. Również to ma wpłynąć na jakiekolwiek poluzowanie dźwigni. Następnie podniosłem się na mych rekach, które to wyprostowały się w stawie łokciowym. Powoli zacząłem, jakby kroczyć do przodu. Co kilka sekund musiałem położyć się brzuchem na macie, gdyż te śmiertelne kończyny nie są aż tka wytrzymałe, jak powinny być. Kiedy nie dawałem rady się unieść, to w prosty sposób czołgałem się w okolice lin, które po kilkudziesięciu sekundach walki z ogromnym bólem udało  mi się dosięgnąć i pochwycić.

Nie zostało napisane, że ręce zostały zniewolone.

W takim razie pierwsza szansa na uwolnienie jest nieudana. Sam filmik wskazuje, że ręce są zablokowane.