Światło zgasło, a halą zawładnęły egipskie ciemności, a na titantronie zaczęły się wyświetlać liczby.

10...

9...

8...

7...

6...

5...

4...

3...

2...

1!







Rozbrzmiał "Sexy Boy", a przez publikę przeszedł ryk niezadowolenia, albowiem na rampę wyszedł wyjątkowy i niepowtarzalny The Headliner, Mr. Wrestlemania, The Main Event, The Icon, The Showstopper, Sexy Boy, Heart Break Kid, One And Only - SHAWN "HBK" MICHAELS w towarzystwie swojej menadżerki - Chyny, który swoim rytmicznym tańcem ruszył ku kwadratowemu pierścieniowi. W tym czasie Chyna wyjęła pistolet do wystrzeliwania fajerwerki i wystrzeliła z niego kilka w tym samym czasie, kiedy HBK przyjął charakterystyczną dla siebie pozę na rampie. Wtem zaakompowały mu salwy pionowych strumieni światłą. Shawn zdjął kapelusz, rzucając go gdzieś w publiczność, a następnie odpiął przyczepki do spodni, zostawiając je na rampie. Po chwili już był w ringu, masując nadgarstki i czekając na swojego przeciwnika. Chyna stała tuż przy kwadratowym pierścieniu, również wyczekując momentu rozpoczęcia batalii jej zawodnika.

Ojjj jakiś laluś stanął przede mną... Jest nim HBK. Oboje ustawiliśmy się pod swoimi narożnikami, czekając na gong. Popatrzyłem na twarz swojego wroga. Widać było na niej pewność siebie i skupienie. Ojj jest naiwny, przecież nie ma ze mną żadnych szans. Czas minął bardzo szybko.. Słychać gong! Show time baby!


Powoli ruszyłem w stronę swojego oponenta, stawiając krok za krokiem. Na mojej twarzy widniał uśmiech typowego debila, a żeby rozproszyć skupionego HBK'a. Nic to jednak nie dało, więc energicznie zbliżyłem się jeszcze bardziej, zmniejszając kąt ucieczki. W skutek mojego ruchu HBK rzucił się na mnie, chcąc wykonać kontratak, ale wpadł prosto w mój klincz. Zaparłem się mocno na nogach i zacząłem pchać do przodu z całych moich sił. HBK po chwili uległ! Czując mniejszy obór oponenta, przepchnąłem go w stronę lin, gdzie wykonałem trzy uderzenia w głowę przeciwnika. Ciosy lekko go oszołomiły, powodując jego bezwładne oparcie o liny. Widząc w jakiej jest sytuacji, chwyciłem go za rękę i wykonałem tak zwany irish weep na naprzeciwległe liny. HBK odbił się bardzo energicznie, toteż szybko do mnie wrócił. Miał jednak inny plan w głowie niż ja! Chciałem wykonać na nim closeline, ale ten pochylił się nad moją ręką, przelatując tuż obok mnie! Nie zdołał jednak w pełni wyhamować. Siła fizyczna spowodowała, że jeszcze raz się  odbił. Ja w tym czasie obróciłem się o 180 stopi! Tym razem byłem przygotowany i jeszcze bardziej skupiony! Wyciągnąłem nogę przed siebie. Wystarczyło tylko poczekać a HBK wpadł na mojego  Big Boot! HBK upadł na mate z dość dużym hukiem. Publiczność od razu wstała, dając mi choć odrobinę dopingu... Zacząłem skakać jak debil po ringu, ciesząc się z udanej akcji. Mam jednak w głowie fakt, że zaraz ten idiota wstanie.. Zabrałem jeden, duży oddech i ruszyłem dalej. Podszedłem pod głowę Shawn'a, upadłem na nią kolanem, a następnie wykonałem bardzo celny Leg Drop! Trafiłem w samo sedno! HBK zadrżał z bólu, a ja.. co ja? Ja bawiłem się świetnie! Muahaha. Po przemyśleniu, udałem się w stronę najbliższego narożnika! Ostrożnie, ale sprawnie wspiąłem się na sam szczyt. Pewny siebie wydałem z siebie: Woooo!!!! Popatrzyłem na nieruchomego przeciwnika i wykonałem  Diving Splash. Od razu przystąpiłem do pinu.. 1... Nie, nie, nie! Stinguś tak nie możesz postępować, przecież to nie jest zabawka! Dalej ...

Dzisiejsza walka to nie byle jaka walka, albowiem jest to Main Event czerwonej tygodniówki. Zmierzę się z powracającym po kontuzji Stingem. Nikt nie spodziewał się jego powrotu, choć było to możliwe, a jednak stoi przede mną we własnej osobie. Czas zetrzeć mu jego psychopatyczny uśmieszek z jego twarzy. Joker zostanie zgładzony!

Rozbrzmiał gong, a wraz z nim wybuchła wrzawa publiczności, która niczym wiatr, ucichła wraz z naszymi pierwszymi krokami na macie. Gdy opuściliśmy swoje ówczesne schronienia, spotykając się w centrum ringu, miałem już w głowie pełny scenariusz. Oponent złapał mnie w klinczu, przepychając mnie do pobliskiego narożnika. Niestety, udaremniłem jego niecne knowania, gdy szybko przeszedłem do perfekcyjnej kontry w postaci drop toe holdu! Pomalowana twarz Icona miała nieprzyjemne spotkanie z narożnikiem. Nabierając dodatkowego animuszu, zacząłem bestialsko obijać plecy oponenta. Ten atak, jak zwykle, poprzedzał inny, a takowym był Pendulum Backbreaker! Pochwyciłem Stinga w odpowiedniej pozycji i wymierzyłem ów cios, rzucając go na swe kolano! Skutki były dla niego nieprzyjemne, gdyż od razu złapał się za obolałe plecy, natomiast ja, dla jego niewątpliwej niekorzyści, nie zamierzałem poprzestawać. Wszedłem na falę, z której ciężko będzie mnie zrzucić. Utwierdzając te słowa, wymierzyłem kilka stompów, które dostatecznie przygwoździły go do maty, abym mógł wykonać szybki Fist Drop!

Początek absolutnie należał do mnie, a prędkość wstawania rywala tylko mnie w tym utwierdzała. Gdy pan Żądło zdążył wstać, od razu, ująwszy jego dłoń, skierowałem go do będącego nieopodal narożnika. Obejrzawszy się po arenie, stwierdziłem, że nic nie raczy mi przeszkodzić w kolejnej próbie ofensywy, toteż dopadłem przeciwnika w narożu, okładając go gut kickami. Dobrze, że w porę zorientowałem się o prawie dyskwalifikacji, którą próbował mi wbić do głowy poprzez odliczanie pasiasty arbiter. Zaprzestałem, by po chwili podnieść marną imitację Jokera do pionu i szybkim Snapmare znowuż ułożyć na macie w pozycji siedzącej. Rozpędziłem się i odbiwszy od lin, nabrałem odpowiedniej prędkości, aby zbić adwersarza niezwykle potężnym low clotheslinem! Mata zatrzęsła się, dając mi wyraźny znak, iż impet tej akcji był niewątpliwie wysoki. Komentatorzy również utwierdzili mnie w tym przekonaniu, pozytywnie komentując wykonany przeze mnie cios.

Wtem zorientowałem się, że przed chwilą leżący na podłożu rywal, teraz już jest na nogach i próbuję mi wymierzyć clothesline. Szybko schyliłem się pod jego ręką, ażeby błyskawicznie znaleźć się za jego plecami i skrzętnie zaperformować Neckbreakera! Oponent  złapał się za głowę obiema dłońmi, a ja efektywnie powstałem za pomocą sprężynki i doszedłem do lin. Tamże wyrównałem oddech, uzupełniając siły w jak najbardziej komfortowy sposób.

Wymarzony początek stał się realny. Nienormalny zawodnik, z którym przyszło mi się dzisiaj mierzyć, uległ moim ciosom, przez co stałem się już na starcie batalii kandydatem do zwycięstwa.

Początek był całkowicie po mojej myśli, więc nie mogłem się poddawać. Dalej atakowałem przeciwnika. Najpierw zacząłem obijać go długą serią stompów. Sędzia musiał mnie wręcz odciągać od przeciwnika, abym nie zrobił mu krzywdy. Ja natomiast nie zdawałem sobie sprawy z konsekwencji dyskwalifikacji, lecz znowuż to zacząłem niemiłosiernie go obijać. Po magicznej liczbie "cztery", podniosłem go do pionu i zgiąłem w pół gut kickiem w podbrzusze, ażeby zaciągnąć jego głowę ku podłożu, wykonując precyzyjne DDT. Podniosłem się za pomocą efektywnej sprężynki i od razu upadłęm, aplikując Fist Dropa w tył jego głowy. Gdyby tego było mało, podniosłem go do pozycji siedzącej i zaaplikowałem Low Big Boota wprost w jego twarz!

Przesunąwszy go na sam środek ringu, zapiąłem dźwignię na twarz, zwaną potocznie Crossface!