Udało Mi się, byłem w nie najlepszej sytuacji, mimo to udało Mi się znaleźć rozwiązanie na tą dźwignie. Rywal jest teraz oślepiony, dlatego też muszę wykorzystać tą okazję i obalić rywala, serią ciosów. David przywitał się z matą, dlatego też publiczność zareagowała mocny cheer'em, ale także dlatego, że udało Mi się wyjść z tej jakże trudnej dźwigni. W tym momencie chwyciłem rywala i rozpocząłem serię ataków na głowę, po chwili jednak przestałem i wstałem wyskakując ku górze po to, aby David otrzymał pięknego Legdrop'a! Otunga jest teraz mocno poobijany, ale bowiem otrzymał on już dużą dawkę ciosów, chwyciłem rywala a następnie podniosłem go, po to aby ten otrzymał potężnego Chop'a, to jednak nie zrobiło większego wrażenia na rywalu, lecz nie miało, iż ten jest przytomny w pół, złapałem go zarzuciłem rękę na plecy, a następnie wykonałem Northern Lights Suplex, po którym publiczność wybuchła mocnym cheer'em, jednak to nie był koniec pokazów na dzisiaj, przyszykowałem tort, dla mojego przeciwnika. Odpocząłem chwilę, w odpowiednim momencie wstał, mój oponent, który był zamroczony, z wielkim zapałem podbiegłem do rywala częstując go Punch'em a następnie złapałem go i wykonałem Box Cutter, prosto znikąd!

Ogarnęła mnie radość jednak, nie było to pewne czy wygrał. Wystarczyło tylko zakończyć ten pojedynek przepiękną akcją, jednak czy rywal będzie wstanie skontrować? Jeśli tak to mogę zapomnieć o upragnionym złocie, złapałem się za twarz i przetarłem czoło, które było zalane potem. Widownia zaczęła dopingować mnie, co jeszcze bardziej zmotywowało mnie do tego, aby odebrać tytuł dla Davida, przecież jestem w tym miejscu dla nich, aby pokazać, że My, Ci gorsi z ulicy nie potrafimy pokonywać przeszkód jakie nam stawiają. Poczułem jakby ktoś wstrzykną Mi dawkę adrenaliny, który płynęła moimi żyłami, po chwili spojrzałem na leżącego przeciwnika przekazując Mu, iż Ja "z ulicy" pokonam Ciebie - plunąłem na rywala, a następnie usiadłem na narożnik, po chwili jednak wspiąłem się na sam szczyt i wyczekiwałem momentu, w którym mój przeciwnik wstanie. Pomagałem sobie klatką, która znajdowała się tuż obok mnie, teraz jednak zauważyłem, iż mój rywal właśnie klęczy, i\uniosłem ręce do góry, symbolizując zwycięstwo, które nie było jeszcze tak pewne, jednak chciałem pokazać dla tych wszystkich widzów, którzy znajdują się Tu ile serca włożyłem w tą walkę, nagle ujrzałem, iż czarnoskóry przeciwnik był już na nogach, wiedziałem, że nadeszła ta chwila - Diving Leg Lariat, prosto w oponenta. Rywal padł na matę wraz ze mną, jednak ten wyczuł ból mocniej, energicznie wstałem i odbiłem się od lin, David w tej chwili wstał, gdy byłem już przy Otundze chwyciłem się go i wykonałem Da Shout Out! To ten widok, na który wszyscy Tu zgromadzeni czekali, po chwili padłem na rywala i zacząłem odliczać arbitrowi, uniosłem rękę w górę, pokazując palcami, aby publiczność odliczała razem z sędzią...

1..

2..

i..

Lekko zamroczony podnoszę się. A tu nagle co to?! JTG próbuje dopaść mnie z próbą finishera. Tak nie może być! On już próbuje mnie złapać, ja zadaję mu bez zastanowienia jeden Toe Kick, po którym się zgina. Nadal jestem w sytuacji zagrożenia, gdyż gdy się wyprostuje przystąpi niezwłocznie do wykonania akcji kończącej. Dlatego też, gdy nadal jest zgięty wykonuję na nim Snap Kick-Out DDT.

Bezpardonowo podnoszę rywala i wykonuję mu T-Bone Suplex. Potem dopadam do pinu! 1... 2... 3... Nie! Niestety kick out! Wtem oczekuję skupiony, aż rywal będzie na mnie biegł i wtedy wykonuję na nim Arm Drag Takedown. Wiedziałem, że już jestem blisko właściwego końca! Podniosłem rywala i wysłałem go Irish Whip'em na liny. Gdy wrócił wykonałem na nim Belly-to-Belly Suplex. Teraz już wiedziałem, że wystarczy dodać "kropkę nad i" do właściwego zwycięstwa!

Bez zastanowienia wykonuję The Verdict i przypinam na środku ringu!

Po raz pierwszy w tej walce, otrzymałem tak potężne ciosy, które zwaliły mnie z nóg, czyny te jednak nie podziałały na mnie tak dobrze, jak spodziewał się zaskakujący David, któremu udało się wykonać już swoją akcje kończącą. Muszę się zrehabilitować albowiem, poniosłem dwie porażki i były to porażki na PPV - teraz będzie inaczej, nie pozwolę na popełnienie takich samych błędów, jakie spotkały mnie na No Way Out czy Bragging Rights. Wykaże się tutaj ogromną walecznością, mimo, że byłem bliski porażki udało Mi się i oderwałem bark, publiczność w tym momencie zareagowała mocnym cheer'em, pokazując dla całego świata nie tylko USA, że zapasy to ogromne emocje, które ciążą na moich jak i barkach publiczności, która przeżywa te starcie wraz zemną. Poniosłem się, po tym pinie a następnie palcem wskazującym pokazałem dla mojego oponenta, że to jeszcze nie koniec tego genialnego pojedynku. Wiem, iż losy tej walki w tym momencie zależą ode mnie, muszę więc włożyć ostatnie siły, w końcowy rezultat tej walki, która pokaże, że bez wątpienia ludzie z ulicy potrafią dotrzeć do celu! Poczułem jakby tej pojedynek rozpoczynał się ponownie, jednak wiem jakie słabości ma mój rywal, muszę wnieść do tego swoje wszystkie atuty, które znajdują się w moim ciele. W końcu jeden z nas ruszył z kopyta, tym osobnikiem był mój rywal, który nie wytrzymywał presji psychicznej jaka na Nim ciążyła, dlatego też wykorzystałem pewność siebie Otungi i gdy ten znalazł się tuż przed moimi oczami i chciał wykonać atak ręką, prześlizgnąłem się tuż pod jego ramieniem, co zaowocowało spryt, który musiałem wykorzystać w tej walce, nastąpił szybki wręcz zwrot akcji! Wbiegłem w liny, odbijając się od nich, musiałem zaryzykować gdyż nie byłem pewny czy mój oponent nie przeczyta mojego ruchu, końcowy efekt był wyśmienity, po tym jak Shoulder Block'iem położyłem rywala na mate ringową. Teraz znalazłem w sobie większej pewności siebie, ponieważ Mój rywal nie był na tyle groźni jak na początku walki, popatrzyłem na David'a a następnie ruszyłem z ofensywą, tak aby zwyciężyć w tej walce. Moi fani wierzyli we mnie bowiem stąd narodziła się moc, wraz z którą wykonałem serię ataków nogą, na klatkę piersiową rywala, przeciwnik odczuwał ból! Przekonałem się w tym czasie, że słabym punktem rywala będzie klatka piersiowa, która nie raz była obijana przez moją osobę, z niecierpliwością aż rywal wstanie podskakiwałem niczym teletubiś jedzący końską kupkę. Podnoszący się przeciwnik nie wiedział co szykuję dla niego w tym momencie, zdałem mu potężny Punch, prosto w twarz, to jednak nie przyniosło wielkiego efektu, zdecydowałem się na dynamiczny atak, który powaliłby Adwokata. Złapałem rywala a następnie Irsh Whip'em rzuciłem na liny, cofnąłem się kilka kroków, po to aby zadać jeszcze mocniejszy cios dla David'a - nareszcie mój rywal nabiegał tuż na mnie, w końcu gdy znajdował się kilka kroków ode mnie znalazłem odpowiedni moment na to, aby zakończyć ten pojedynek efektownym Da Shout Out! Publiczność zareagowałem z euforią i marzyła o tym, aby ujrzeć nowego mistrza. Dlatego też bez chwili wahania padłem ostatkami sił na rywala, czekając, aż sędzia trzykrotnie klepnie w mate!

A więc przeczytałem i stwierdzam ze 500 słów to jest za dużo!!!

Płynniejszym postem w czytaniu okazał się post zawodnika czarnoskórego (XDDDDD) a więc

The Verdict!

1...
2...
3...

Nadal miszczem jest Otunga! Dziękuje dobranoc (Crasha zrobię przy okazji bo teraz nie chce mi się pisać posta, więc się możesz cieszyć... Pozdrawiam Andrzej Supron!)


(a to taki plusik xD)