„You are beautiful on the inside
You are innocence personified
And I will drag you down and sell you out
Run away..."

Publiczność zareagowała żywiołowo na słowa zaczynające piosenkę wejściową człowieka, który już za dwa tygodnie stanie przed możliwością zdobycia kolejnego tytułu mistrzowskiego w swojej karierze. Gość nazywany przez "profesorów zapasów" jako filantrop, udana kariera zapaśnicza, dobrze prosperujący zespół "Fozzy", piękne kobiety i ta stała rzesza starszych fanów, która zawsze będzie go wspierać. Nieważne czy był złym gościem, czy wręcz przeciwnie nie było to dla nich ważne, zawsze będzie witany jak król, ponieważ widząc aktywność Chrisa Jericho w ringu czują się jakby wróciły ich młodzieńcze lata. "Y2J" był dość specyficzną osobą, cóż można by rzec strasznie tajemniczy. Tysiąc przydomków, kilka set znanych ruchów wrestlingowych oraz charyzma, która potrafił zmusić do dopingu nawet najbardziej zagorzałych fanów. Oto i on...elegancka marynarka, modne okulary przeciwsłoneczne oraz bandana zawiązana na szyi tworzyły efektywną kreację, godną okazji na jaką zostały założone.. 

Ring announcer: Ladies and gentlemen! Making his way to the ring, from Winnipeg, Canada! ''Greatest Of All Time' in Professional Wrestling." Chriiiisss Jeeeeeeerichooo!

Powolnym krokiem wsłuchany w niosącą się po arenie muzykę wejściową "Y2Ja" kierował spojrzeniem po całym obiekcie. Wyglądał jakby kogoś szukał, może to godność jego przeciwnika? Tylko czy będzie ona możliwa do odnalezienia? Cóż część fanów na pewno popierałaby myśli Jericho, gdyby tylko je głośno wypowiedział. Komentatorzy opisywali jego postawę jako dość zadufanego w sobie egocentryka, który nie widzi nic po za końcem swojego nosa. Zatrzymał się przed samiutkim ringiem, gdzie bacznie obserwował swojego przeciwnika, który wyraźnie obawiał się tej konfrontacji. Jericho natomiast wyglądał naturalnie, spokojny lecz jego wyraz twarzy pokazywał że w tej głowie jasno maluje się jakiś plan. Ruszył więc do ringu, po metalowych schodach gdzie przez chwilę jeszcze zatrzymał się i patrzył jak większa część areny skanduje jego imię.

Dekoracja ringu była na najwyższym poziomie, rozłożona czarna mata z czerwonym paskiem imitującym czerwony dywan oraz najwyższej jakości fotele. To było podpisanie kontraktu na walkę o najważniejsze trofeum organizacji, dlatego też sztandary zostały zawyżone by jak najbardziej wtopić się w gust obydwu zapaśników. Publika była głodna kolejnej konfrontacji między Jericho a Pagem, ta dwójka miała między sobą niesamowitą chemię, zarówno w ringu jak i na mikrofonie. Wiedział to każdy zebrany na arenie osobnik, a osoba stojąca aktualnie w pierścieniu doskonale wiedziała jak wycisnąć wszystko ze swojego oponenta, oraz wykreować go na naprawdę dużą gwiazdę. Chris miał już swoje lata, lata świetności według niektórych minęły bezpowrotnie, teraz powinien promować nowe gwiazdy, jednak według niego młode wilki nie zasłużyły na jakikolwiek szacunek, a co dopiero promocje. Czterdzieści dziewięć lat na karku, a sprawnością fizyczną załamałby niejednego młokosa. To właśnie był on “The Alpha” Chris Jericho. Osobnik, którego nie da się nie lubić, był szują, sprytem i podstępem dochodził na sam szczyt, jednak cokolwiek nie zrobił prędzej czy później każdy zaczynał mu jeść z ręki. Krążąc po ringu, obserwował znajdujące się w nim przedmioty, oraz coś na czym mu najbardziej zależało przepiękne złoto oraz najważniejsze odznaczenie WWE! Jadąc palcem po pozłacanym pasie, przyciągnął do siebie skórzaną teczkę i otwierając ją momentalnie podpisał kontrakt.

   

Gdzie jesteś Page? Wiem że kryjesz się gdzieś na zapleczu i pewnie dla odwagi popijasz to swoje kilku dolarowe tanie whisky. Nie każ na siebie czekać. Wyjdź tu i stań ze mną twarzą w twarz....

Jericho nie zdążył dokończyć swojej wypowiedzi, gdyż momentalnie po tych słowach zaczęła grać muzyka wejściowa jego oponenta z TLC!

Postawa kowboja budowała zażenowanie zarówno u Jericho jak i w większości osób zgromadzonych na arenie. Lekceważył on prestiż wydarzenia, w którym brał udział oraz podobnymi zagrywkami starał się zjednoczyć fanów. Dziwne. Ale druga część hali o mało nie zabiła się o zwykły plastikowy kubeczek pełen zarazków, z którego piwko pił niejaki Adam Page. Jeden z głównych pretendentów może poszczycić się nienaganną postawą w ringu, ponieważ jako jedyna osoba w organizacji wygrała dotychczas wszystkie swoje pojedynki. Jednak z drugiej strony, Chris Jericho przegrał ostatnio pojedynek tag teamowy, lecz to nie on został przypięty. Co więcej rozbroił na części pierwsze lidera i bohatera najmłodszych Johna Cene. Czyż można mówić że po raz pierwszy w historii organizacji w walce o najważniejszy pas będą walczyć osoby, które nie przegrały jeszcze swoich pojedynków? Teoretycznie można, chociaż w praktyce wygląda to trochę inaczej. Widząc to wszystko Christopher podsumował przybycie Adama szarmanckim uśmiechem, pokazując przy tym palcem na skórzaną teczkę z kontraktem. Jednak gdy zdecydował się powiedzieć cokolwiek lub w jakikolwiek sposób skomentować przybycie oponenta zaczęła grać jego muzyka wejściowa. Zdziwiony Jericho popatrzył w stronę rampy, a tam pojawił się ten jegomość.

Idąc pewnym krokiem Jake Hager, kierował się ku zaskoczeniu wszystkich w stronę ringu. Widząc to Adam momentalnie zesztywniał, czuł że coś nie gra i do końca nie miał pojęcia czy to kolejna zagrywka Jericho. Christopher również był zaskoczony bo o ile nie spodziewał się tutaj żadnej pomocy, tak postać tak dobrze zbudowana jak Hager mogła mu przysporzyć dodatkowych problemów. Wiedział dobrze że może być to jego piętą achillesową, gdyż przebiegły Page na pewno to wykorzysta. Wchodząc do kwadratowego pierścienia, Jake stanął twarzą w twarz z Adamem i mierząc go wzrokiem rzucił tylko:

Szkoda że stojąc twarzą w twarz nie jesteś aż tak wyszczekany.

Po czym komentując bezruch Page’a ruszył w stronę Chrisa Jericho. Ten widząc go nie wydawał się być zadowolony, wydawało się przez chwilę że panowie staną do walki. Mierząc się wzrokiem obaj panowie udawali że się nie znają, jednak nie minęła chwila i The Painmaker wraz najemnikiem przywitali się jak starzy kumple. Cóż mamy teraz dwóch do jednego, jednak w walce o pas będzie liczył się tylko i wyłącznie Jericho. Dziś jednak przyda się wsparcie każdego…

Ciebie akurat się tutaj nie spodziewałem Jake, jednak bardzo miło Cię widzieć bro. Wiesz że nie jesteś mi tu potrzebny, z kimś takim jestem w stanie stanąć do walki, nawet po kilku głębszych i wątpię abym poległ. Wracając do Ciebie Adamie, cieszę się że tutaj jesteś, bo to co chce Ci powiedzieć chciałem kierować prosto w twoją twarz. TLC będzie dla Ciebie ostatnią profesjonalną galą na jakiej weźmiesz udział, nie mówię tu o jakiejkolwiek kontuzji, mam zamiar złamać Cię i zakończyć twoją marną imitację kariery zapaśnika. Co mi powiesz? Że jestem już stary? Że mam czterdzieści dziewięć lat na karku i wciąż potrafię być w światowej topce? Nie jesteś w stanie powiedzieć mi niczego nowego, czego już by ktoś nie powiedział. Jestem tutaj wciąż i wciąż jestem najlepszy. Walka nie jest tylko o jakiś marny pas, który mogłeś oglądać tylko przez szybkę gablotki w salach bingo. Podpisz ten kontrakt i miejmy to już za sobą. W niedzielę czeka Cię największa kompromitacja….

Jericho nie zdążył dokończyć ponieważ Adam Page wyrwał mu mikrofon z ręki i wściekle zaczął swój monolog.