Na arenie rozbrzmiewa "This Fire Burns", a na stage'u pojawia się nie kto inny, tylko najlepszy syn miasta Chicago, jedyny i niepowtarzalny - CM Punk. Pewnym krokiem zmierza do ringu. Już w środku kwadratowego pierścienia wzniósł w górę walizkę z kontraktem "Money in the Bank", chełpiąc się tym niezwykle, co spotkało się z niezadowoleniem publiczności.

470 slow

Każdego ranka od kilku dobrych tygodni budziłem się z pewnego rodzaju poczuciem spełnienia obowiązku. Zawsze chciałem osiągać rzeczy wielkie, takie jak trofea i pasy mistrzowskie w pro wrestlingu oraz uszlachetnianie ludzkości moją ideą "Straight Edge". Z całą pewnością jedną z takich wielkich rzeczy było zdobycie przeze mnie walizki z kontraktem na gali "Money in the Bank". Zapewnienie sobie gwarantowanego pojedynku o najważniejsze złoto federacji, czyli pas WWE, miało być natychmiastowym wywindowaniem mnie w górę. Póki co było jednak zupełnie inaczej. Okazji do górowania nad rywalami od pamiętnego PPV miałem zaskakująco mało, a do tego przed tygodniem zaliczyłem wtopę i uległem w starciu z nowicjuszem, jakim był niewątpliwie Johnny Gargano. Walizka miała stanowić dla mnie wręcz schody do nieba, a tymczasem zacząłem powoli odnosić wrażenie, że znajduję się na autostradzie do piekła. Tak dalej być nie mogło! Musiałem natychmiast obrać poprawny kurs i powrócić na właściwe tory! Walka z Jeffem Hardym to była dla mnie dogodna szansa na zatarcie ostatnich kompromitacji.

Oczekiwałem na znak sędziego do rozpoczęcia starcia. Był to kolejny test na mojej drodze do sławy. Gdy tylko walka oficjalnie się zaczęła, to wtedy ruszyłem bezzwłocznie w stronę przeciwnika. Nie musiałem specjalnie ukrywać, że kogo jak kogo, ale Jeffa akurat darzyłem wyjątkową antypatią. Jego styl bycia wzbudzał we mnie wstręt i odrazę. Był on całkowitym przeciwieństwem mnie i totalnym zaprzeczeniem tego w co wierzę. Z wielką przyjemnością rozpocząłem pojedynek od serii różnych kopnięć w swoim stylu mieszanych sztuk walki. Na zmianę obijałem jego nogi oraz brzuch kolejno low kickami oraz gut kickami. Uprzednio osłabionego rywala postanowiłem nieco przydusić w bocznym headlocku. Trzymając przez chwilę chwyt postanowiłem sprowadzić go do parteru Side Headlock Takedownem. Na macie kontynuowałem duszenie, choć Hardy robił wszystko, aby polepszyć swoją sytuację, w której się znalazł. Takim trafem zdołał przewrócić się na brzuch. Ja, chcąc uspokoić jego zapał, wolną ręką zadałem mu punch w głowę. Następnie chwyciłem go za włosy i starałem zmusić się go do patrzenia w trybuny. "Tutaj są twoi fani. Jesteś takim samym nieudacznikiem jak oni!" - wykrzyczałem do niego. Chciałem go maksymalnie upokorzyć. Moja wrogość względem niego była spowodowana tym, że nie było chyba na świecie narkotyku, którego Hardy by nie spróbował. Ponadto ciągle podlizywał się tej bezwartościowej gawiedzi. Potrzeba było, żeby ktoś pokazał mu jego miejsce w szeregu!

Sędzia nakazał mi przerwać szarpanie go za włosy. Porzuciłem więc uchwyt i czym prędzej pobiegłem w stronę lin. Odbity od nich wykonałem na leżącym oponencie Leg Drop! Następnie szybko spróbowałem przypięcia, lecz sędzia doliczył do jednego. Poprawiłem tylko swoje włosy i kontynuowałem natarcie. Pomogłem mu wstać i zwinnym Irish Whip'em wysłałem w stronę lin. Chciałem wykonać Belly-to-Belly Suplex, lecz to Jeffrey ku mojemu zaskoczeniu skontrował mnie i wykonał Running Crossbody. Nieprawdopodobne. Następnie oberwałem kilka stompów, przez co musiałem poleżeć na macie chwilę dłużej, żeby dojść do siebie. Wówczas Hardy korzystając z okazji obszedł mnie i stanął nade mną, najprawdopodobniej z zamiarem wykonania Standing Moonsaultu. Ja jednak wpuściłem go w pułapkę - zebrałem się w sobie i wstałem, a następnie zaaplikowałem German Suplex!

Ryse - tak jak Mav napisał brakuje tutaj znaków interpunkcyjnych i momentami topornie się to czyta. Dodatkowo musiałem robić przerwy przez literówki co również muszę wytknąć. Mała ilość błędów językowych jest do przyjęcia, ale w tym przypadku musiałem zatrzymywać czytanie zdecydowanie zbyt często. W każdym razie walka była przez Ciebie dobrze opisana. Widać, że lubisz opisywać akcję ringową i czujesz się w tym mocny. Co do gimmicku to według mnie Twoja postać jest trochę nijaka. Piszesz o fanach i o chęci rewanżu, ale mnie osobiście niestety taki mix nie zaciekawia. Brakuje wyrazistości Hardy'emu, ale to tylko moja osobista opinia. Ogólnie myślę, że stać Cię na więcej dlatego polecam Ci czytanie postów drugi raz zanim je wrzucisz.

Szelton - z kolei Twój post był dość ciekawy. Trafnie opisałeś sytuację związaną z MiTB, a do tego dodałeś smaczek odnoszący się do kontrastu między Punkiem a Jeffem. Językowo nie mam się do czego przyczepić. Bardzo dobry post, przyjemnie mi się go czytało.

Punkt dla Szeltona.

***
Powracamy po reklamach na Raw. CM Punk kontynuował natarcie i miał przewagę nad Jeff'em. Hardy mimo wszystko próbował pokazać się z jak najlepszej strony. Zapaśnik z Chicago powolnym krokiem zmierzał w stronę rywala, który wstał i rzucił się do ataku. Jeff zamachnął się swoim ramieniem, gdyż chciał wykonać Clothesline, lecz Punk zwyczajnie schylił się, a następnie sprowadził przeciwnika do parteru aplikując Regal-plex! Nie trzeba było długo czekać na kolejną akcję. "Straight Edge Savior" zwyczajnie zapiął oponentowi dźwignię o nazwie Koji Clutch. Pretendent do pasa US był w szoku. Nie miał pomysłu na wyjście z opresji, tylko się bezowocnie szamotał, wiercił i szarpał. Trwało to dłuższy czas. Wydawało się, że Jeff już kompletnie odpłynie z powodu braku tlenu, a Punk zgranie szybką wygraną. Publiczność mocno zaczęła dopingować Hardy'ego, który się znalazł w potężnych tarapatach. Z całą pewnością zadziało to na Jeffreya motywująco. Zbierając w sobie całe siły, które w nim pozostały, podsunął kolana pod swój brzuch, a następnie oparł na nich swój ciężar ciała. Mając drugą rękę wolną złapał przeciwnika i spróbował z nim wstać. Po chwili walki "Charismatic Enigma" dokonał czegoś niemożliwego - podniósł CM Punka, samemu wstał na równe nogi i wykonał Powerbomb! Ten ruch kosztował go jednak bardzo wiele sił, dlatego upadł znów na matę. Widownia nagrodziła go za ten heroiczny akt walki sporymi brawami. Punk oszołomiony i zdziwiony obrotem spraw dość szybko się pozbierał i złapał rywala za włosy i chciał go podnieść. Jeff doprowadzony do stójki nie pozwolił się dłużej znieważać i zadał najpierw jeden punch, potem drugi i w końcu trzeci w głowę CM'a! Sprawiło to, że chicagowski wrestler na chwilę został zamroczony. To dało chwilę czasu dla Hardy'ego do ataku! Odbił się od lin, a gdy wrócił zaaplikował silny Spinning Heel Kick! Kopnięcie nie obaliło Punka, lecz pchnęło go na liny. Jeff ruszył w ślad za oponentem i gdy znalazł się znów przy nim, to tym razem upewnił się, że cios będzie naprawdę skuteczny i wykonując Dropkick wyrzucił Punka za liny z ringu. Publice się to naprawdę podobało! "Charismatic Enigma" chcąc jeszcze podkręcić tempo walki, złapał się lin ringowych i wystrzelił się w powietrze, lądując na znów powstającym Punku, aplikując jednocześnie Slingshot Somersault Plancha! Teraz mógł chwilę odetchnąć. Przy pomocy barierek wstał i zaczerpnął kilka głębszych wdechów. Nie zapominał ciągle o swoich fanach, do których podszedł przybić kilka "piątek". Następnie starał się zlokalizować "Chicago Made'a", który również opierał się nieopodal o balustradę. Jeffrey szedł do niego pewnym krokiem, może zbyt pewnym. W odpowiednim momencie, "Mr. Money in the Bank" podciął rywala, przez co ten uderzył głową w bandy. Następnie bezwładnego Hardy'ego złapał za głowę. Zaciągnął do pobliskich schodków i uderzył raz, ale porządnie, jego głową w stalowe schodki! Sędzia już zdążył wyliczyć zawodników do 6, więc przywódca ruchu Straight Edge wrzucił do ringu swojego przeciwnika, a następnie sam tam wszedł. Następnie zobaczyliśmy próbę pinu, lecz "Willow" złapał się lin, przez co sędzia nakazał Punkowi przerwanie pinu. Phillip coś jeszcze próbował kłócić się z sędzią, a Jeff w tym czasie podjął próbę powstania do pionu przy pomocy gumowych sznurów. Szybkim ruchem Jeff ruszył w stronę przeciwnika, lecz "Chicago Made" przepchnął oponenta w stronę lin ringowych, od których się odbił i nabrał rozpędu. Gdy wrócił Punk zaaplikował Powerslam, po którym było widać, że walka zmierza ku końcowi. "Straight Edge Savior" postanowił wykrzyczeć: "It's clobbering time!", a następnie wspiął się na narożnik. Z samej góry wyskoczył niczym jego idol Randy Savage i wykonał Diving Elbow Drop! Zapaśnik z Chicago był ewidentnie nabuzowany i chciał rychłego zakończenia walki. Punk podjął odważną próbę założenia dźwigni Anaconda Vise w parterze, lecz zanim doszło do czegokolwiek to Jeff zdążył wyprowadzić serię kopnięć kolanem w tył głowy i plecy "Straight Edge Saviora". Hardy postanowił wykorzystać ostatnie zapasy sił. W związku z tym gdy tylko się podniósł, ruszył w stronę narożnika. "Charismatic Enigma" nie myśląc długo wskoczył na ringowy winkiel i odbił się od niego, próbując wykonać swoją koronkową akcje, czyli Whisper in the wind. Niestety, wskoczył wprost na barki CM Punka, który go, cierpliwie wyczekując, złapał i tylko się uśmiechnął. Nie mógł zmarnować takiej szansy. Niezwłocznie zrzucił z pleców rywala i dołożył kolano w jego twarz - Go to sleep zaaplikowane! Teraz pozostało tylko przypiąć - 1... 2... 3... Punk wygrywa pierwszy raz od bardzo dawna na Raw!