Wbijam

Kim jest człowiek szczęśliwy? To ten, który ma pieniądze, wpływy i szacunek wymuszony siłą, czy osoba otoczona przez przyjaciół i ludzi, którzy szanuję Cię za Twój styl i rozumieją Twoje nie do końca poważne podejście do życia? To bardzo ważne pytanie, nad którym Perkins zastanawiał się w szatni. Bo tak - pieniądze miał, szacunek w świecie wrestlingu również (zdobyty umiejętnościami i determinacją), a i fani rozumieli jego styl i byli mu przychylni. Czy w takim razie był człowiekiem szczęśliwym? Zdecydowanie tak, choć pełni szczecią dopełniłaby puszka zimnego piwa na jednej z Kalifornijskich plaż. Jednak teraz był w pracy. Robi to, co kochał i spełniał się w tym, a od jakiegoś czasu był już na szczycie. Tak, był osobą szczęśliwą.
Tu można pominąć nudne rozpisywanie się o wejściu na rampę, kilku sztuczkach, przybijaniu piątek z fanami i w końcu samo wejście na ring. Tak, czy inaczej był już w ringu i słyszał doping od otaczających go widzów.
Obserwował rywala z pod lekko przymrożonych oczy niecierpliwie wyczekując gongu. Nawet sam skarcił się w myślach za tę niecierpliwość, powinien panować nad sobą, nie pokazywać swoich słabych stron i panować, nad mimowolnymi ruchami palców.
Gdy już dostał sygnał, na jaki czekał nawet nie zdążył się porządnie zorganizować, gdy został obalony na matę przez solidny dropkick, po którym oberwał kolejny, gdy tylko się podniósł. To go zamroczyło i zachwiało jego percepcją. Kierując się całkowicie na oślep złapał się lin próbując zebrać się w sobie i odpowiedzieć na atak szybszego rywala. Nie dane mu było jednak zebrać myśli, gdyż w tej chwili poczuł chwyt za nadgarstek i został pchnięty w stronę lin. Nie wiedząc co się dokładnie dzieje zareagował instynktownie i gdy był już przy rywalu wykonał prześlizg między jego nogami, a gdy ten się odwrócił złapał go pod kombinację Atomic Drop/Spinning Wheel Kick, po której dołożył dab. Czół, że odżył, a dodatkowo fani wsparli go dopingiem. Nie był sam i wiedział o tym - on walczył dla nich, a oni odwdzięczali się wsparciem mentalnym pomagając mu dojść do siebie.
Perkins nie miał zamiaru marnować czasu i zając się tym podstępnym gagatkiem jak najszybciej. Podchodząc do oponenta wpierw uchylił się od próby wyprowadzenie ciosu, po czym dołożył kombinację Slap, Slap, Low Kick & Low Kick, po której już miał zgiętego w pół rywala. Nie było na co czekać - wskoczył z rozbiegu na linę, po czym wykonując przy aplauzie widząc spadł na rywala wykonując Slingshot Crossbody. Na tym jednak nie miał zamiaru poprzestać, podnosząc się z maty rzucił się na podnoszącego się rywala.... Jednak nic z tego nie wyszło, gdyż trzeźwo myślący Lio zdołał wturlać się za liny.

420/420
12/30

Widząc tchórzowska ucieczkę rywala, na twarzy Teddy'ego. Wiedział, że swoimi perfekcyjnymi ataki złamał nadmierną pewność siebie rywala i zadał mu cios psychiczny. Teraz nie pozostawało nic innego, jak tylko zadać kolejny cios w rozbuchane ego rywala. Spojrzał na stojącego poza ringiem rywala i kilkukrotnie stuknął się palcem w nadgarstek pokazując, że nie ma czasu na jego zagrywki i chce walczyć. To zagranie jedynie rozwścieczyło Lio, który zaczął ciskać obelgami w kierunku Perkinsa, jednak nie odważył się wejść do ringu. Cóż, może potrzebował odpowiedniej zachęty? Chcąc zmotywować swojego oponenta, TJP zaczął klaskać, za wraz z nim cała salo, co tylko dodatkowo zdenerwowało Rusha, który ze złością wślizgnął się pod dolną liną i przypuścił szaleńczy atak na rywala. Perkins był oczywiście gotowy na taką ewentualność, więc bez najmniejszego problemu uniknął ciosu rywala, po czym wykonał Jumping Spinning Back Kick, po którym Lio wbił się plecami w narożnik. Mając rywala w dogodnej pozycji, Teddy chwycił go pod kolejną akcję, którą było zwiastujące koniec combo Two Amigos, po którym bez problemu wrzucił sobie rywala na barki i wykonał Detonation Kick. Teraz nie pozostało mu nic innego, jak przypiąć przeciwnika...