Mundo uderzył o twardą podłogę za kwadratowym pierścieniem. Odgarnąwszy kosmyki mokrych włosów, obróciłem się na pięciem, obrzucając wzrokiem ostatniego z mych oponentów. Zastanawiało mnie, dlaczego taki pajac jak Kingston dostał miejsce w tak ważnej walce? Klaszczący, wiecznie uśmiechnięty idiota, uwielbiający podlizywać się fanom zasiadającym na trybunach. Cóż, dzisiaj będą musieli pogodzić się z porażką swojego ulubieńca.

Nie zdziwiło mnie lekceważące zachowanie Afrykańczyka. Skoro preferował bawić się z widownią, niż zwyciężać, chętnie miałem zamiar wykorzystać ów sytuacje.  Natychmiast rzuciłem się do ataku, chaotycznie okładając Kofiego pięściami w korpus, a następnie maczugami prosto na kark. Nie zważałem na buczenie, jakim nagrodziły mnie trybuny, skupiając się na przeciwniku, który pod wpływem natarcia opadł na jedno kolano.

Zdominowałem oponenta, to też mogłem pozwolić sobie pozwolić na obdarzenie widowni szerokim uśmiechem. Zaraz jednak popędziłem ku napiętym linom, odbijając się od nich, by popędzić z powrotem w stronę Kingstona. Nim jednakże zdążyłem wymierzyć jakikolwiek cios, ten wyskoczył w górę, powalając mnie na ziemię Jumping Clotheslinem. Zamroczony, zamrugałem kilka razy, aby zaraz podnieść się z powrotem na równe nogi. Ponownie jednak moje akcje zostały wyprzedzone, znów bowiem oberwałem Jumping Clotheslinem.

Pomimo zmęczenia, raz jeszcze zdołałem unieść się do pionu. Kofi widocznie miał zamiar kontynuować swoją dobrą passę, kątem oka dojrzałem bowiem, jak wspina się na narożnik. W normalnej sytuacji nie byłoby to najmądrzejsze z posunięć, teraz jednak byłem oszołomiony – a przynajmniej tak uważał mój przeciwnik. Wzbił się w powietrze, lecąc prosto na mnie, nim jednak doszło do kolizji, z impetem potraktowałem szczękę zawodnika rodem z Ghany czterogwiazdkowym przedramieniem. (Four Star Forearm)

Kingston widocznie nie wiedział, gdzie jest i co się dzieje. Mogłem pozwolić sobie na utarcie nosa widowni, chwytając oponenta za włosy i ukazując jego wykrzywioną z bólu twarz całemu światu.

- Dzisiaj już Ci nie pomogą, Kofi.

Krzyknąłem, prosto do ucha Ghańczyka, ze śmiechem wysłuchując ogłuszającego buczenia, jakie fundowali mi miłośnicy wrestlingu.

Wreszcie nadszedł mój wielki moment. Chwila, na którą czekałem przez całą dotychczasową karierę w WWE. Jedynie sekundy dzieliły mnie od kwalifikacji do walki o kontrakt MITB, wpierw musiałem jednak przypieczętować swoją wybraną. Przeciągnąłem rękę Kingstona pomiędzy jego własnymi nogami, drugą z kolei umieszczając pod własną pachą. Zaraz też wyrzuciłem go wysoko w górę, by finalnie uderzyć jego twarzą o matę. (The Bitter End) Kofi nie mógł długo pozostać na macie, uniosłem go bowiem z powrotem na równe nogi, bezceremonialnie wyrzucając Kingstona nad trzecią liną. Upragnione uderzenie w gong wreszcie rozbrzmiało na całej arenie, ogłaszając wszem i wobec moje zwycięstwo.

400/400
04/30

Jak wcześniej nie zgodziłem się z Marcelem, tak teraz mam podobne zdanie. Kevin - post nie jest zły, ale poprzedni był lepszy. Musisz popracować troszkę nad gramatyką i stylistyką swoich postów i będzie dobrze - jest potencjał, więc to mnie cieszy.

Co do Zone'a - post wygląda ładnie, schludnie - widać że się przyłożyłeś. Musisz pamiętać, że z Twojego opisu musi wynikać, że Twój zawodnik to zwycięzca. Opisuj go jako takiego - wykonuj wicej ruchów - bo o to tutaj chodzi.

Głos na Pete'a Dunne'a z mojej strony, ale Kevin - będą jeszcze okazje do walki o walizkę, także się nie zamartwiaj. Ważne, że jest progres z Twojej strony!