Po intro i przywitaniu się przez komentatorów, kamery skierowane zostały na ring. Tam, na samym środku, stał EC3. Ubrany w garnitur, wsłuchiwał się w heat, który otrzymywał od widowni. Podniósłszy mikrofon, dał się "wyszumieć" ludziom zebranym dookoła, gdyż to ostatnia szansa na przerwanie komuś tak prestiżowemu jak EC3. Kiedy to gapie wydawali się opadać z sił po nieustannym, zwierzęcym buczeniu na "żywe milion dolarów", Carter przejął inicjatywę i w końcu przemówił.

Wydaje mi się, że nie za bardzo za mną przepadacie, hm? *heat odrodził się jeszcze na kilka sekund, lecz został szybko ujarzmiony* Nic nie szkodzi. Ja też was nie lubię. Ba, nie potrzebuję was do niczego, prócz wypełniania moich kieszeni forsą.

Z szyderczym uśmieszkiem, Ethan robi kółeczko w ringu, poprawia krawat i kontynuuje.

Ale! Mam dobrą wiadomość! Już za dwa tygodnie, będę stać w tym ringu z pasem WWE! Podoba wam się? Już za dwa tygodnie... Gdy tylko przejdę ostatnią przeszkodę na mojej drodze. Gdy tylko dokonam formalności, przypnę Omegę na środku ringu... 1, 2, 3. Po tych trzech, najważniejszych sekundach, stanie się to, co pisane było tej federacji od samego początku po wielkiej fuzji, której byliśmy świadkami. "The Top 1 Percent", Bóg tej branży, "złote dziecko kwadratowego pierścienia", stanie na samym szczycie federacji, czyniąc z siebie - wróć - potwierdzając, że jest najlepszy na świecie, a jego umiejętności są absolutnie niepodważalne!

Podnosząc ton, EC3 czynił tę przemowę coraz bardziej intensywną. Rozpiął marynarkę, oparł się na linach przed nim i wpatrując się w główną kamerę, która zbliżona była prosto na jego twarz, mówił dalej.

Złamię cię, Omega. Pokonam cię w najpodlejszy sposób, jaki możesz sobie wyobrazi-

"Devil's Sky" rozeszło się po arenie. Hala momentalnie straciła swój blask. Towarzyszyło jej jedynie fioletowe światło reflektora, które, niczym przywiązane, niosło się za Omegą aż do samego ringu. Widownia odżyła. W końcu ktoś z kim mogli się zjednać. Drugi pretendent do mistrzostwa WWE, ubrany w typowy dla niego płaszcz, okulary, przemknął sprytnie pod trzecią liną, ale nie skonfrontował się bezpośrednio. Oprócz tego, podniósł podstawiony mikrofon i stanął w narożniku, wpatrując się w swego przyszłego oponenta. Mimo że przerwano monolog Ethana, ten wcale nie zmartwił się i korzystając z braku osoby przy głosie, kontynuował gadane.

Kenny, do tej pory nie mogłeś przekonać się, że twój status naprawdę nic nie znaczy. The Miz miał co do ciebie rację, ale ktoś taki jak on umie tylko gadać. Chris Jericho - po nim spodziewałem się już trochę więcej. Powiedział co do ciebie prawdę. Zrównał cię z ziemią i pokazał gdzie twoje miejsce. Fizycznie jednak nie dał ci rady. W końcu dochodzimy do następnej osoby. Ethan Carter The Third. I wiesz co? Nie zamierzam się powtarzać, mówiąc to samo co tydzień w tydzień mówili twoi poprzedni przeciwnicy. Ich słowa zaś możesz potraktować jako spoiler, Omega. Wgniotę cię w matę, pokażę dlaczego nie masz prawa bytu, a twoje osiągnięcia z Japonii nie mają znaczenia.

Buczenie stawało się coraz głośniejsze. Głośniejsze niż przedtem. Omega wiedział, że słowa EC3 nie spotkały się z aprobatą widowni. Sam też nie dowierzał, że Ethan jest zdolny gadać takie bzdury i jeszcze w nie wierzyć. Rozejrzawszy się dookoła, Kenny skwitował sytuację chłodnym uśmieszkiem, zarzucił włosy do tyłu i ruszył do kontrofensywy.

Czy możesz się w końcu zamknąć? Jezu, gadasz jak najęty. Tydzień w tydzień, paplasz o tym samym. O tym jaki jesteś dobry, jaki jesteś wspaniały. "The Top 1 Percent", ha? Kto wpoił ci te bzdury? Wcale nie jesteś ode mnie lepszy, Carter. Powiedziałeś, że jesteś inny niż The Miz i Jericho, ale zdaje się, że ktoś skopiował waszą trójkę i wkleił w różne mordy. Wy wszyscy lubicie gadać. No właśnie... Lubicie gadać. To was łączy... Lubicie gadać, a gdy przychodzi co do czego, dostajecie ode mnie kolanem, tracicie przytomność i schodzicie na backstage, nawet nie wiedząc, że już po wszystkim.

Po arenie rozległ się cheer. Nareszcie ktoś powiedział głośno to, co myśleli wszyscy dookoła. Omega wydawał się znudzony i zdegustowany. Zmierzył Cartera wzrokiem, zbliżył niechlujnie mikrofon i obwieścił...

Wiesz co, Ethan? To nie ma sensu. Nie chcę marnować czasu, bo jestem pewny, że tego samego nasłucham się za tydzień przy podpisywaniu kontraktu. Zmywam się stąd.

Mikrofon runął na matę. Po hali rozszedł się lekko przytłumiony huk, któremu towarzyszyły dość głośne kroki. EC3 stracił cierpliwość. Szybkim krokiem popędził w stronę odwróconego już Omegi i zaatakował go lariatem w tył głowy. Stanąwszy nad ofiarą, spojrzał tylko z pogardą i kontynuował obijanie swojego rywala z ostatniej prostej do uzyskania upragnionego mistrzostwa. Ułożywszy Omegę w narożniku, Carter wyprowadził masę stompów. Wyprowadzony z równowagi, zdjął marynarkę, poluzował krawat i część garderoby wyrzucił za ring. Nie zwlekając długo, Ethan podniósł Kennyego i pchnął go na pobliskie liny, w międzyczasie ustawiając się dogodnie do wyprowadzenia akcji. EC3 Kick! Nie?! Kenny Omega w ostatniej chwili pochylił się i czmychnął pod uniesioną nogą omijając zagrożenie. Odbił się od lin, a zdezorientowanego pyszałka poczęstował V-Triggerem! Do tej pory Kenny zachował zimną krew. Zaczepki EC3 wyraźnie na niego nie działały, lecz coś pękło w Kanadyjczyku, powodując, że losy odwróciły się o 180 stopni i tym razem to on stał był jedynym tryumfującym w tym spięciu. Zdenerwowany i mocno poirytowany "The Cleaner" uznał, że to Ethan zasłużył na więcej. Wyniósł go truchło na barki i cisnął w matę One-Winged Angelem, wbijając ostatni gwóźdź do trumny. Przy owacji publiczności, Kenny zabrał swoje rzeczy, rzucił jeszcze okiem na leżącego w ringu obolałego zarozumialca i wrócił na backstage.