Gong i zapraszam do pisania na 450 słów

Przez wiele lat byłem jedną z głównych gwiazd TNA. Zdobyłem tam bardzo dużo. Wiele niezapomnianych walk, segmentów oraz przyjaciół, takich jak Bobby Roode czy AJ Styles. Trudno było zapomnieć o tym, co dla mnie zrobiło Impact Wrestling. Teraz, jednak rozpoczyna się nowa historia. WWE to zupełnie inny świat. Większe pieniądze, większa ilość fanów oraz większe oczekiwania, które trzeba spełnić. Pierwszy na drodze do tytułu stanie potwór BRAUN STROWMAN.

Olbrzym stał w swoim narożniku, a w jego oczach było można zobaczyć diabelską złość po dwóch przegranych starciach. Spodziewałem się, że gigant nie ma żadnej strategii, a zależy mu jedynie na mej osobie. Chciał mnie złapać i zmiażdżyć. Nie będę ukrywać, gdy bestia podniosła ręce ku górze, lekko się wystraszyłem. Zdecydowanie po wyglądzie nie jest to przeciwnik, z którym po walce można by spokojnie napić się piwka. Widownia była po mojej stronie, co niestety mi nie pomagało, gdyż audytorium oczekiwało trzeciej porażki nieoswojonego osobnika, a to chyba przewyższało moje zdolności.

Gdy rozbrzmiał odgłos, który rozniósł się po całej hali, Braun nie czekał na ruch z mojej strony, a sam zaatakował, podnosząc na wysokość mojej głowy nogę, aby zaaplikować mi Big Boota. To było coś okropnego, nie ma nic gorszego niż zawieść tysiące fanów wierzących w ciebie. Zdaje się, że to nie był mój dzień. Potwór po wykonaniu akcji o dziwo nie zrobił kolejnego kroku do wygranej, a podszedł do lin i pokazał wszystkim wierzącym we mnie, kto rządzi w ringu. Strowman sam mnie podniósł i wtedy poczuł szansę na ukąszenie przeciwnika. Uderzyłem go kilka razy w głowę (Punche), jednak nic to nie dało, a jedynie rozwścieczyło byłego ochroniarza. Kolejną jego akcją miał być Chokeslam, ale na szczęście udało mi się wylądować na nogi, a nie na plecy. A Monster Among Man zdenerwowany tym faktem odbił się od lin, a ja wtedy mogłem pokazać, za co tak, naprawdę kochają mnie ludzie, oszałamiając giganta mocnym kopniakiem w głowę (Last Call).

Spoglądając na zegar, odliczający czas walki, musiałem po raz kolejny odpędzić rywala od mej persony, wykonując po raz kolejny Last Call. Co za byk? W TNA po dwóch moich charakterystycznych kopniakach można było przypiąć rywala, a ten jeszcze nawet nie upadł. Głośne okrzyki moich idoli za barierki, niewiarygodnie mnie napędzały. Tak więc postanowiłem wykonać kolejny krok w drodze po zwycięstwo. Podniosłem nogę na mojego rywala, dzisiaj już trzeci raz wykonując Last Call po raz kolejny.

Tak jest! Przeciwnik w końcu upadł. Czas był cały czas dobry, a więc była cały czas szansa na zdobycie pasa United States, ale to nie to było teraz najważniejsze. Najpierw trzeba wygrać walkę z wielkim potworem. Gdy Strowman był w pozycji kucznej, podszedłem do niego i chwyciłem za głowę, aby po chwili wbić jego zapewne pusty łeb w matę ringową (DDT). Szczerzę mówiąc przed starciem, nie myślałem, że jakkolwiek zagrożę oponentowi, a tu proszę, jak na razie to ja przeważałem w walce.


450/450
24/30

Niebieski - akcja Strowmana
Żółty - akcja Storma
Zielony - signature Storma

Oba posty mogę ocenić jako dobre treściwie oraz przyjemne w czytaniu.

Nole
Robisz trochę za dużo błędów. Szczególnie zapominasz o przecinkach, pomijając już drobne literówki. Treść jest jednak niczego sobie, fajnie mi się to czytało. Coraz lepiej chyba wchodzisz w postać i kto wie… Może jeszcze coś ugrasz.

koza50
Jestem mile zaskoczony, bo post jest równie fajny, a nawet lepszy, bo występuje w nim dużo mniej błędów. W tym poście może mogłeś dodać troszkę więcej gimmick’u, ale ogólnie jest tak dobrze, że mój punkt leci do Ciebie. Trochę słabo, że wykonałeś tą samą sygnaturę aż trzy razy, trochę bezsensowne i mało kreatywne. Różnica jednak jest minimalna.

Ostatnio edytowany przez Curix (2018-06-03 21:49:12)

Upływający czas nie działał dziś na korzyść Strowmana, mógłby pastwić się nad swoim rywalem jak najdłużej, lecz w dzisiejszym starciu jak najszybsze zwycięstwo było najważniejsze. Storm znalazł się w świecie Brauna, i nie potrafił znaleźć z niego wyjścia. Nawet wsparcie ze strony publiczności nie odgrywało dzisiaj żadnej ważnej roli. Potwór pośród ludzi zdominował swojego adwersarza i nie zamierzał nawet na chwilę odpuścić.

Po trzech kolejno przyjętych na ciało ciosach, Kowboj miał problem z pozbieraniem się ze śnieżnobiałej maty, Braun postanowił mu w tym pomóc i szarpiąc za jego spocone włosy uniósł go do stójki. Pochodzący z Sherrills Ford w Północnej Karolinie zapaśnik pchnął swego konkurenta w jeden z narożników i momentalnie za nim ruszył, a wszystko to tylko po to by wykonać na nim (Body Avalanche). Potwór nie znał umiaru w tym co robił, ciągle było mu mało cierpień adwersarza, pragnął całkowicie go zniszczyć. Publiczność nieustępliwie próbowała dodać otuchy i sił zwijającemu się z bólu Jamesowi, lecz ich wysiłek na nic się nie przekładał. Po upływie kilku sekund, Storm z niewielką pomocą narożnika zaczął podnosić się na równe nogi, co od razu rzuciło się w oczy Strowmanowi. Olbrzym zamierzał ponowić wykonaną przed chwilą akcję, lecz tym razem spotkał się z unikiem ze strony rywala. Będąc już bardzo blisko przeciwnika, Strowman wyskoczył ku górze, lecz Storm zdołał uciec z docelowego miejsca. Spotkanie z rogiem kwadratowego pierścienia nie wywarło na Braunie zbyt wielkiego wrażenia, wręcz przeciwnie, tylko bardziej go rozwścieczyło. Chcąc jak najszybciej zatrzeć to złe wrażenie, Braun odwrócił się, na co jak się okazało Storm tylko czekał. Momentalnie Braun został poczęstowany jednym z firmowych ruchów swego przeciwnika, a mianowicie Last Call. "The Monster Among Men" nie upadł na deski ringowe, tylko delikatnie się zachwiał. Widząc to wszystko, Storm postanowił ponownie wykonać tą samą akcję, co mu się udało i Braun po raz kolejny otrzymał Last Call. Jednakże, i tym razem potwór zdołał ustać na nogach, lecz tym razem nieco go to oszołomiło. Chcąc sprowadzić oponenta do parteru, Kowboj wdrapał się na szczyt jednego z narożników i planował akcję wysokiego ryzyka. Gdy Strowman odwrócił się w jego stronę, James wyskoczył. Publiczność była pewna, że już za chwilkę olbrzym znajdzie się na macie, lecz ten nie zamierzał do tego dopuścić. Złapał lecącego w jego kierunku rywala, i momentalnie przerzucił go sobie na bark, po czym wziął delikatny rozbieg i zaaplikował rywalowi Running Powerslam. James niemalże odpłynął, natomiast Braun nabierając trochę powietrza, przygotował się do dokończenia swojego dzieła. Potwór podniósł swoją ofiarę i ponownie zarzucił go sobie na bark. Tym razem jednak zaprezentował inną akcję z swojego arsenału, Yokosuka Cutter dopełniło dzieła zniszczenia. Braun stanął na prostych nogach, położył jedną z nóg na klatce piersiowej rywala, ręce uniósł wysoko ponad siebie i ryknął z całych sił. Sędziemu nie pozostało nic innego jak trzykrotnie uderzyć o matę.


Sędzia ze strachem wymalowanym na twarzy, zbliżył się do Strowmana by unieść jego rękę do góry, lecz ten na to nie pozwolił. Braun celebrując wygraną, uniósł wysoko ręce ponad siebie i przeraźliwie krzyknął, powtórzył tą czynność jeszcze trzykrotnie odwracając się w każdą możliwą stronę. Sędzia w tym momencie sprawdzał stan zdrowia pokonanego zawodnika. Na arenie rozbrzmiało "I Am Stronger", Strowman zaczął wędrować w kierunku zaplecza, lecz będąc na rampie, przystanął na chwilkę i odwrócił się w kierunku ringu, po chwili powtarzając charakterystyczny dla siebie taunt. Po chwili zawodnik udał się ostatecznie na zaplecze...