Kolej rzeczy prezentuje się następująco: Christian poczuł, że jest na fali, dlatego dwa kopniaki w korpus, następnie uderzenie w tył głowy, aby wszystko skwitować wspaniałym Edge-o-matickiem! Kapitan Charyzma postanowił zaryzykować i bezapelacyjnie mu się to udało, bowiem Tornado DDT znalazło swoje miejsce w walce. Christian oddychał szybko, dzięki czemu zmęczył się. Chciał wykonać Snap Suplex, aczkolwiek udało mu się to? Nie wiadomo, bowiem Miz może coś w tej chwili zrobić!

Sedol - 2pkt / The Miz / OBRAŻENIA: Minimalne [5] [Głowa - 5 (Edge-o-matic jak dla mnie też zalicza się do obrażeń głowy) ] / ZMĘCZENIE: Zadyszka
Spajk - 0pkt / Christian / OBRAŻENIA: Minimalne [5] [Głowa - 1, Korpus - 4 ] / ZMĘCZENIE: BRAK

Udane! Christian i The Miz padli na matę lekko zdyszani. Mick poczuł dość mocne kołowanie w głowie i nie był w stanie przejąć inicjatywy. Zapraszam was do Krótkiego KŁ na 270 słów z jedną akcją z MS.

Sedol, drobna rada - nie mieszaj narracji z czasu przeszłego na teraźniejszy. Zwracam uwagę, bo znalazłem jedno takie zdanie. Popełnisz taki błąd jeszcze raz i będą konsekwencje.

Sedol - 2pkt / The Miz / OBRAŻENIA: Minimalne [5] [Głowa - 5] / ZMĘCZENIE: Zadyszka
Spajk - 0pkt / Christian / OBRAŻENIA: Minimalne [6] [Głowa - 1, Korpus - 5 ] / ZMĘCZENIE: Zadyszka

Ostatnio edytowany przez Haris88 (2016-11-05 23:22:43)

Niewątpliwie Miz posiadał w sobie coś co czyniło go "Awesome", a moim największym błędem było to jak późno sobie to uświadomiłem. Nawet najbardziej doświadczony zawodnik da się kiedyś ponieść emocjom i zlekceważy przeciwnika - to jedyna wymówka jaką aktualnie posiadam. I tak oto dochodzę do momentu, w którym systematycznie wyciągane przeze mnie wnioski dokądś mnie zaprowadziły. Na moją niekorzyść miejsce w które dałem się sam sobie zaprowadzić oznaczone jest tabliczką ślepej uliczki, z której teoretycznie nie ma już wyjścia. Znaczyło by to, że nieudanym początkiem praktycznie przegrałem sobie całą walkę. Gdybym był kimś normalnym właśnie tak by sie działo, lecz przez wszystkie lata dałem się poznać jako ktoś wychodzący z szablonów, jako ktoś inny niż wszyscy. Ja, jako Kapitan Charyzma jestem jedyną osobą, która zawsze odnajdzie właściwą drogę, a dzieje się tak przez pewne światełko w tunelu, jeden wielki płomyczek który zawsze mnie prowadzi. Po latach obserwacji dowiedziałem się, iż to tylko moi fani są w stanie dać mi nadzieję i wskazać drogę. To właśnie ich muszę się dziś posłuchać aby odnaleźć szczęście. A jedyne czego dzisiaj chcieli to cierpienie podłego Amerykanina. Nie mogę pozostać głuchy na takie żądania, czas zaatakować....

Podniosłem się z maty i wyprostowałem swoją postawę, wyglądając niczym pomnik wielkiego bohatera. Tak się też czuję - jak wielki bohater. Teraz już tylko zostało mi to udowodnić. W taki sposób ruszyłem na rywala, przecinając powietrze miałem w głowie plan, który był genialny w swojej prostocie. Zamarkowałem szybkie uderzenie w biegu po czym zatrzymałem się i odsłoniętego rywala zaatakowałem Back Heel Kickiem. Wrzawa na trybunach i smutna twarz partnerki Amerykanina, to jest mój żywioł....

Odwołuję się.

Czemu? Już tłumaczę. Bowiem to jest Kto ładniej, a nie opis sytuacji, oraz sama opinia mnie nie przekonuje. A właśnie! Chciałbym wytłumaczyć coś na temat tych literówek. Polskie znaki mi się jebią na kompie. Piszę normalnie, a i tak polskie znaki znikają po wysłaniu postu...

Ostatnio edytowany przez Sedol (2016-11-07 18:13:51)

1:1, Kanada wyrównuje. Teraz posiadając inicjatywę mam okazję do wypracowania sobie nie małej przewagi i posłanie Miza tam skąd przyszedł. Jakże cudowne to było, przeciwnik leżał teraz na macie, a wszyscy zebrani wokół chcieli jak najbardziej napawać się tym momentem. Ja jestem jednak zdania, że muszę zrobić coś jeszcze,  doprowadzić do lepszego uczucia - uczucia wygranej. W tym celu podszedłem do rywala i podniosłem go. Gdy obaj staliśmy na przeciw siebie przeciwnik oberwał parę uderzeń w twarz, a następnie w korpus. Zaraz po tym posłałem go na liny, a gdy wracał nadział się na Scoop Powerslam. Byłem na fali, musiałem teraz tylko to utrzymać. Nie zwlekając wspiąłem się na narożnik, nadszedł czas na odrobinę ryzyka, w tym celu wyskoczyłem i wykonałem Diving Guillitione Legdrop. Który tylko dobił rywala, lecz nie był zakończeniem serii ataków. Tym bowiem okazał się wykonany po chwili Back Suplex. W taki sposób doświadczenie wygrywa nad młodością, jeśli tylko to utrzymam dopnę swego.

Maryse bezradnie mogła przyglądać się jak Miz po raz kolejny ląduje macie przy akompaniamencie braw ze strony moich fanów. Taka sytuacja jak najbardziej mi odpowiadała ponieważ oznaczała coraz większą przewagę i wprowadzała zamieszanie w plan mojego przeciwnika. Jednak jest jeszcze rzecz, która uszczęśliwiłaby mnie bardziej - widok Miza padającego na kolanach po porażce. Aby do tego doprowadzić ponownie szarpnąłem rywala na nogi, zadałem kilka uderzeń w korpus po czym złapałem w odpowiedni uchwyt i rzuciłem nim jak lalką za sprawą Snap Suplex. Po tej akcji mogłem złapać chwilę oddechu, odpocząłem i przemyślałem kolejne akcje. To się nie mogło nie udać, Miz był już mi podany jak na tacy, zostało mi to odpowiednio przygotować. Gdy Mike podnosił się już na nogi zaszedłem go od tyłu sprzedając mocne kopnięcie w plecy po czym powalając go Russian Leg Sweepem z którego momentalnie przeszedłem do Cloverleaf na środku ringu, teraz nikt nie mógł mu pomóc.

Kurwa, cišgle prowadzi, nie może to tak wyglšdać. Nie wierzę, że to tak wyglšda, przecież ja jestem niesamowity, a dostaję od zwykłego œmiecia pochodzšcego w dodatku z Kanady. Ja, WIELKI THE MIZ muszę wygrać i nie obchodzi mnie za jakš to cenę! DŸwignię mi serio silnš zapišł, czuję, że nie ucišgnę tak długo, muszę coœ zrobić! Już wiem! Po prostu używajšc swojej większej masy oraz siły, z wszystkich sił przeturlałem się na plecy. Udało się!