W jednej chwili Undertaker wykorzystał całą swoją przewagę i wyprowadził szybki Gut Kick, po którym to Owens zgiął się w pół, a Umarlak cofnął się o kilka kroków, aby nabrać większego rozpędu i przy pomocy Running DDT wbić głowę Kevina w apron, gdzie mata ringowa nie jest tak sprężysta. Pojedynek stawał się coraz bardziej jednostronny, co bardzo podobało się kibicom i samemu Grabarzowi. Starszy zawodnik nie zamierzał tracić czasu, wszedł do ringu przekładając nogi ponad górną liną i przeciągnął zamroczonego młokosa na sam środek "kwadratowego pierścienia", gdzie spokojnie zaczął się przygotowywać do zakończenia walki. Najpierw sprawnie postawił adwersarza do pionu, aby już po chwili położyć łapsko na na jego szyi. Spojrzał głęboko w oczy swojej ofiary, po czym uniósł go i porządnie trzepnął o matę! (Chokeslam) Publika oszalała z zachwytu i nieustannie domagali się więcej. Phenom też chciał więcej, chciał w końcu zmiażdżyć "K.O" i wydrzeć duszę z jego gardła. W tym celu nie zmieniając umiejscowienia ponownie podniósł go z maty i zrobił to, z czego najbardziej był znany. Przejechał kciukiem po szyi i przechwycił Owensa pod Tombstone Piledriver i z zimną krwią wykonał atak kończący! Następnie z ogromną pewnością siebie założył ręce na klatę Kevina i wytykając język przeszedł do przypięcia.

Straszny, a zarazem przeszywający wzrok Księcia Ciemności? Zwykła bujda. Jedyne co widziałem to strach przed wyborem odpowiedniej decyzji, bowiem wykonując ową akcję sam skazałby się na nieodwracalny wyrok mojego gniewu. Nie była to kolorowa sytuacja, ani czarna - jak szata Marka. Wiedziałem, że aby się wydostać nie potrzeba wiele, dlatego z uśmiechem na twarzy podniosłem wysoko nogę, aby Undertaker mógł zafasować ode mnie kopniaka w wątrobę. Takowe kopnięcie powtórzyłem po trzykroć, dzięki czemu wyzwoliłem się z łapsk łakomczucha. Książę zgiął się w pół i wył niczym wilk do księżyca, a ja mogłem odwdzięczyć się za wszelkie nieprzyjemności z jego strony... w końcu nazywam się Kevin Owens!

Obraz jaki miałem przed oczyma? Widziałem siebie trzymając rękę ku górze, a na deskach maty ringowej znajdował się jakże wielce od początku walki dopingowany Książę Ciemności. Czułem niesamowitą energię, słysząc jak każdy osobnik wykrzykiwał wniebogłosy ringname Marka. Pomyślałem, że fajnie będzie zdjąć wszystkim te zakichane uśmiechy zawiści... Oni widzieli we mnie potwora, aroganta i pyszałka. Nie, nie. Ja jestem tylko człowiekiem walczącym o swoje marzenia... walczący o byt rodziny i o byt wrestlingowej kariery. Chcę być wielki. Nie tylko pod względem masy, ale pod względem ringowym. Chcę niszczyć, miażdżyć i dominować, aż do końca swojej kariery. Zrobię wszystko, by spełnić swoje fantazje. Była to najlepsza chwila na zregenerowanie energii, bowiem Mark nadal nie mógł pozbierać się po tych jakże bolesnych kopnięciach. Widać było, że wątroba nie jest jego najlepszą stroną, ale co zrobię? Nic. Uśmiechnąłem się pod nosem, a gdy Książę Ciemności wyprostował się, to natychmiastowo skarciłem go za wszelaką krzywdę, jaką mi wyrządził w ostatnim czasie. Piekielny podbródkowy ściął go z nóg - Undertaker padł na liny, odbijając się od nich, a gdy powracał w moim kierunku, to nie było już u mnie za grosz litości. Wystawiłem nogę jak najwyżej, trafiając stopą w mostek oponenta. (Superkick) Ile razy walczyłem z wielkimi postaciami? Dobre pytanie. Wielkich walk miałem mnóstwo i mnóstwo takowych walk zwyciężyłem. Ten pojedynek należy do kolejnych z tej serii nudnych i mozolnych, aczkolwiek werdykt jest jasny i ustalony po ujrzeniu karty - tylko Kevin Owens może zwyciężyć. Nim Mark zdążył się wyłożyć na deskach maty ringowej, to chwyciłem jego głowę i przywaliłem nią o swój bark. (Stunner)

Sytuacja stawała się coraz bardziej napięta. Zawodnicy wspinali się na wyżyny swoich umiejętności, aby w końcu przechylić szalę zwycięstwa na swoją korzyść. Kiedy Owens miał już przejść do konkretnej ofensywy Undertaker znalazł sposobność, aby odzyskać kontrolę nad pojedynkiem. Kevin popełnił błąd pokazując plecy! Phenom w jednym momencie popchnął adwersarza na liny, uniemożliwiając tym samym wykonanie ciosu. K.O poczuł adrenalinę i odbił się od lin, nabierając przy tym sporej prędkości. Pan Ciemności był jednak na to dobrze przygotowany i zanim Owens zdążył cokolwiek zrobić, dłoń Umarlaka znalazła się na jego szyi! Mr. Wrestling stanął jak wryty, tylko po to, aby DeadMan wykonał Chokeslam! Publika oszalała z zachwytu, a sam Pan Ciemności zaczął przygotowywać trumnę dla swego rywala.

Koniec zbliżał się wielkimi krokami. Pan Ciemności z ogromną pewnością siebie zbliżył się do leżącego, na wpół przytomnego Owensa, aby ostatecznie wydrzeć duszę z jego ciała. Publika szalała z zachwytu widząc dominację Undertakera, jednak on w ogóle nie zwracał na nich uwagi. Skupił się tylko na swoim celu. Urna pragnęła, aby zasiliła ją nowa dusza! Aby to się dokonało, Kevin musiał skończyć w straszliwych męczarniach, toteż Umarlak przeszedł do zapięcia swojej koronnej dźwigni... w mgnieniu oka zmienił pozycję i wykonał Hell's Gate na samym środku ringu, więc Kevin Owens nie miał absolutnie żadnych szans, aby uratować się linami. Koniec był bliski!

Dla mnie zachowawczo +12

Człowiek czasem musi zrobić krok w tył - by móc zrobić dwa do przodu. Początek walki był wyśmienity, a dalszy ciąg to seria niefortunnych zdarzeń. Upadłem niejednokrotnie i to właśnie ukształtowało mój charakter - może jestem opryskliwy i zbyt pewny siebie, ale taki już jestem i nikt tego nie zmieni. Klęczałem na betonie przed ringiem, widząc jaką nienawiścią pałał Undertaker. Publiczność chciała ujrzeć jak Mark kruszy moją krtań, a następnie dokonuje ostatniej wieczerzy. Z nonszalanckim uśmiechem na twarzy począłem klaskać, pokazując jak bardzo podobało mi się jego show.

- Jak na dziadka, to poradziłeś sobie całkiem nieźle!

Wykrzyczałem na całe gardło, aby pobudzić do działania nie tylko siebie, ale i widownię, która ciskała we mnie obraźliwe słowa. Wstałem i przeszedłem się po betonowej posadzce, analizując bardzo dokładnie sytuację. Przystanąłem i spoglądałem na Króla Ciemności, będąc na przeciwko niego z tą różnicą, iż on był w ringu - ja poza nim. Przechyliłem się w prawo i złapałem za usta tak, jakbym coś ujrzał. Zdezorientowany delikwent odwrócił się, a ja w mgnieniu oka wpakowałem się do ringu. Staruszek miał opóźnioną reakcję bardzo mocno, bowiem zdążyłem wyprowadzić jeszcze bolesne kopnięcie, powalające go w narożnik. (Enzugiri) Plan zrealizowany perfekcyjnie, aczkolwiek nie obyło się bez obelg. Musiałem skomentować swoją wyższość.

- I co, hę?! No? Wejdę na szczyt i zobaczymy co wtedy powiecie! Będziecie się budzić z myślą, że Kevin Owens znowu skradł show...

Wybuchłem gniewem, który rósł w miarę słyszalnych bluzgów. Chciałem ubić, zniszczyć i zbezcześcić Undertakera - upust złych emocji znalazł swoje miejsce. Rozpędziłem się i wykonałem fikołka, wpadając z impetem w leżące ciało oponenta w narożniku. (Cannonball) Rosłem w siłę i niezbędną energię, która eksplodowała! Dążyłem właściwymi torami w drodze po zwycięstwo i nikt nie mógł mnie z nich zrzucić - Mark był w moim potrzasku, z którego nie ma drogi wyjścia. Nieśmiertelny rozpłynął się w narożniku. Co mogłem zrobić? Jedynie wbić ostatniego gwoździa do jego trumny. Rozłożyłem bezradnie ramiona na boki z rozrysowanym uśmiechem na twarzy. Wyzwiska i odgłosy buczenia chciały mnie zgładzić, ale do jedynie karmiło moje ego - tego potrzebowałem. Czas to skończyć prawda, Mark?

Moment, w którym Owens uciekł z ringu przelał czarę goryczy. Pan Ciemności postanowił spuścić ze smyczy swe psy, aby rozszarpały ciało Kevina na strzępy i uwolniły jego duszę z tego parszywego więzienia. Urna stojąca na stole tylko podsycała pragnienie pochłonięcia ducha kolejnego nieszczęśnika. Dopingująca publika potęgowała moc! Master of Mind Games doskonale wiedział co zrobić, aby młodzieniec sam wpadł mu w łapska. Złowieszczy plan, który opracował na samym początku ziszczał się... lecz Undertaker nie mógł dłużej czekać! Głód pożarcia jestestwa Antychrysta był zbyt intensywny. Ponury Grabarz raz jeszcze wysłał wiadomość do "K.O"- ściągnął z ramion strój, odsłaniając klatę wraz z brzuchem. Następnie zasiał ziarno przerażenia wśród zgromadzonych na arenie pokazując puste, białe ślepia, a także powoli przejeżdżając kciukiem po szyi. Koniec był bliski! Fani umilkli w jednej chwili... lęk wypełnił halę po brzegi, a mrok zdominował słabe umysły. Mr. Wrestling nie zamierzał się jednak poddawać. Poczuł zew krwi i momentalnie wbiegł do "kwadratowego pierścienia" z chęcią zaatakowania Phenoma. Ten tylko na to czekał! Zanim młodzieniec zdążył dosięgnąć celu zainkasował serię punchy zakończoną solidnym podbródkowym. Nogi Owensa zmiękły, a Big Evil perfekcyjnie to wykorzystał. Brutalnie chwycił oponenta za szyję, lekko poddusił i zajrzał głęboko w oczy... karmił się strachem adwersarza, a także wszystkich kibiców! Nie trzeba było długo czekać, aby Kevin został wgnieciony w matę! (Chokeslam) Rozdrażniony Red Devil dołożył jeszcze kilka stompów na głowę "K.O" wprawiając audytorium w osłupienie. Okrucieństwo Siewcy Koszmarów nie znało granic, lecz ogromne zmęczenie zatrzymało go w miejscu. Ciężki oddech oraz spowolnione ruchy przypominały o ludzkiej stronie Pana Ciemności. Przez chwilę sprawiał wrażenie, jakby nie był w stanie przeprowadzić młokosa na drugą stronę... ale złoty przedmiot szybko udostępnił mu nowe pokłady siły! Deadman absorbował potęgę, a światło w budynku delikatnie przygasło. Trybuny ogarnęła trwoga, pochówek antychrysta dobiegał końca. Ludzie wstrzymali oddech, gdy Mark chwycił ofiarę za koszulkę i postawił na nogi. Na twarzy Umarlaka nie było już śladu powagi, a jedynie złowrogi wyraz wykrzywionych gniewnie ust. Żniwiarz nie zawahał się choćby przez sekundę- przechwycił zamroczonego przeciwnika i złapał go do góry nogami. "Cztery deski" zostały otwarte, wystarczyło tylko przygotować nagrobek. Tombstone Piledriver wykonany na środku ringu okazał się gwoździem do trumny! Publiczność oszalała z zachwytu, a wyczerpany Phenom uklęknął przy truchle, założył mu ręce na piersi i wystawiając język przeszedł do przypięcia. Pogrzeb dobiegł końca...

Ilość słów:
350/350
29/30