Wchodzę, później edytuję.

Ok, więc zaczynamy.
Sytuacja wygląda następująco- pojedynek trwa już kilka minut, także obaj zawodnicy zdążyli przyjąć jakieś ciosy. Pojawiają się jakieś pierwsze oznaki zmęczenia, lecz nie są jeszcze szczególnie widoczne. Dochodzi do krótkiej wymiany ciosów. Żaden nie był w w stanie przejąć inicjatywy, wszystko było wyrównane, cios za cios, ale w Dolph sparował atak Jaya i zasypał go dłuższą serią. Nowozelandczyk przez chwilę był zagubiony, w końcu jednak uderzył kolanem w podbrzusze Zigglera, chwycił go za kark i przerzucił nad górną liną, samemu delikatnie przyklękając w wyniku otrzymanej salwy ciosów. Dolph z kolei niemalże spadł na podłogę, ale zdołał chwycić górną linę i z trudem utrzymał się na krawędzi ringu.
Napiszcie Kto Ładniej na 370 słów, rozpoczynając w opisanej sytuacji. Chciałbym, żeby w waszych postach znalazło się miejsce nie tylko na akcję ringową, ale również na gimmick.

Ile już w mojej karierze było momentów, gdy wydawało się że to już koniec, że już nic ze mnie nie będzie, że się skończyłem. Ja jednak zawsze się trzymałem kurczowo swoich marzeń, jak rzep psiego ogona, nie pozwalając nikomu mi ich odebrać, nie ważne jak wiele mnie to kosztowało. Teraz też wiedziałem że jestem zbyt blisko by odpuścić. Złapałem się liny, jakby od niej zależało moje życie. Nie, nie pozwolę by ten żółtodziób wszedł pomiędzy mnie a szansę na tytuł mistrzowski! Podciągnąłem się na linie, by obrotem wejść ponownie do ringu. Switchblade wciąż zbierał oddech, myśląc że ma mnie z głowy na parę chwil. Fakt że pozwala sobie na takie lekceważenie świadczy że nie jest gotowy na ten ring. Nie zdaje sobie nawet sprawy ile ja poświęciłem, ile wyrzeczeń kosztowała mnie możliwość chodzenia po tej macie. Serce zabiło mi mocniej gdy usłyszałem doping fanów i ruszyłem z silnym dropkickiem, prosto w plecy niespodziewającego się White'a. Przeciwnik potoczył się na macie, by następnie przyjąć elbow drop. I kolejny. Następnie rozejrzałem się z satysfakcją po trybunach, chcąc jakby zadedykować następny atak fanom. Po czym z wysokiego wyskoku wbiłem się w klatkę piersiową nowozelandczyka z trzecim, finalnym elbow dropem. Błyskawicznie po tej akcji przeszedłem do przypięcia. White jednak odkopał niemalże od razu. Nie mogę popełnić błędu - myślę - zbyt wiele kosztować mnie może każdy nieopatrzny ruch. W mojej naturze była chęć stowrzenia w ramach walki prawdziwego widowiska, jednak perspektywa stawki meczu, jaką była walka o pas, studziła mój temperament. Jay wstał i ruszył w moją stronę z clotheslinem. Chwyciłem w porę jego rękę, próbując następnie chwytać za głowę i wykonać swinging neckbreaker. Rywal jednak w porę odepchnął mnie od siebie i poczęstował podbródkowym. Cofnąłem się krok do tyłu, po czym odpowiedziałem swoim - jeszcze mocniejszym uppercutem. White schylił się lekko do przodu, dając mi czas i miejsce do kolejnej akcji. Odbiłem się od lin i wbiłem twarz rywala w matę, za pomocą Sit-out facebuster. Fani na arenie eksplodowali zachwytem, czułem więc że świetnie wykonuję swoje zadanie. Teraz pora przypiąć przeciwnika. Jednak chwila samozachwytu sprawiła iż wpadłem w zasadzę Switchblade'a. Gdy próbowałem przejść do przypięcia, ten zrollował na small package! 1..2.. Udało mi się odwrócić roll-up, tak że plecy White'a dotykały maty! 1..2.. Kick out! Po tej ryzykownej akcji obaj, "rozplątaliśmy" ten pin i czując jak blisko było porażki oddaliliśmy się do przeciwnych narożników.

White - czemu od kilku walk od razu jesteś rzucany na głęboką wodę? Wygląda na to że masz potencjał, który dostrzega większa cześć naszego forum. W końcu dobre wykorzystanie nastawienia, jestem heelem to i moja postać będzie się tak zachowywać. Jedyne do czego się doczepie to fakt iż było zdecydowanie za mało walki i mocniej wgryź się w gimmick by czytając twój post można było od razu czuć jaką postacią grasz.

Ziggler - tak jak napisałem już wcześniej przeciwnik dostał jak dla mnie za dobrego rywala, ale dzięki temu przyłożył się do napisania naprawdę spoko posta. Marceli wykorzystałeś jednak dużo lepsze słownictwo, pokazałeś charakter postaci oraz dużo więcej walki niż u przeciwnika.

Tutaj jak mój poprzednik oddaje głos na Zigglera, który napisał post godny bycia jednym z najlepszych na tym forum. Jay jednak nie powinien przegrać w bardzo haniebny sposób ponieważ dał post, którym śmiało może równać się z najlepszymi. 

Walka trwała już bardzo długa, jednak fani obserwowali ją siedząc na krawędziach siedzeń. Niestety pomimo piorunojącego pokazu ringowego kunsztu z mojej strony, nieczyste zagrania White'a przyniosły mu dominację. Wciśnięty w narożnik otrzymywałem kolejne kopnięcia w brzuch i nogi. White był ewidetnie sfrustrowany długością walki. Sędzia zaczął odciągać go od narożnika. W tym momencie prawie bezwładnie padłem na matę. White wiedział że pora to zakończyć. Obaj byliśmy wycieńczeni tą długą i wyrównaną walką. Chwycił moje ciało i ustawił w pozycji pod swój finisher, Bladerunner. Fani zamarli myśląc że to już mój koniec. Switchblade wziął zamach, jednak nie wiedział że ja cierpliwie na to czekałem. W momencie przekręcenia się White'a ja wywinałem się z jego rąk i przeskoczyłem za jego plecy. Zdezorientowany nowozelandczyk zahcwiał się na nogach, próbując złapać równowagę po tym szybkim obrocie. Ja przygotowałem się i gdy White obrócił się w pełni w moją stronę, wbiłem mu w podbródek superkick! Szczęka oponenta zadzwoniła, a następnie ten upadł z impetem na matę. Ja słaniając się na nogach padłem na niego, przechodząc do przypięcia. 1...2...3!!!! Gong zadzwonił. A ja zamknąłem oczy mogąc odetchnąć z ulgą.