Na arenie rozbrzmiewa "This Fire Burns", a na stage'u pojawia się nie kto inny, tylko najlepszy syn miasta Chicago, jedyny i niepowtarzalny - CM Punk. Pewnym krokiem zmierza do ringu. Już w środku kwadratowego pierścienia wykonuje swój słynny taunt ze skrzyżowaniem pięści na klatce piersiowej, co spotkało się z niezadowoleniem publiczności.

Zawodnicy w ringu!
Chcę, żebyście opisali środek-końcówkę walki. Skupcie się na opisie pojedynku, mniej uczuć. Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że lubicie pisać o tym, jak to Wasza ideologia jest super, albo że jak to ciężko być starym wrestlerem, ale tym razem chcę walkę. Możecie odnieść się do Waszych poprzednich walk, ale skupcie się na tym, co dzieje się w ringu, a nie w Waszych głowach. Oceniał będę pomysłowość, przejrzystość i poprawność posta.

KŁ na 650 słów!
Powodzenia!

Jeśli to nie problem to prosiłbym o czas do 23:01. Źle liczyłem dni na posta, a miałem wesele w ten weekend i nie dałem już rady. Sory

___________________________________________________________________________________________

Minął miesiąc od naszego ostatniego spotkania, lecz z dzisiejszego przebiegu wyraźnie widać, iż żaden z nas nie jest tym samym zawodnikiem jakim był jeszcze niedawno. Nabraliśmy rozpędu wyraźnie podnosząc poziom widowiska - ta walka może się podobać i jest to zdecydowanie powód do dumy. Jednakże jeszcze większym byłoby zatryumfować w dzisiejszej potyczce i choćbym musiał wyzionąć ducha mam zamiar do tego doprowadzić.

Na tym etapie możemy jeszcze mówić o wyrównanych siłach, obaj wymieniliśmy pomiędzy sobą podobną liczbę ciosów i obaj jesteśmy w doskonałych siłach przed ostatecznym etapem tego widowiska. Od tego momentu nie ma już oszczędzania sił, teraz zaczyna się prawdziwa wojna. Aktualnie to Punk rozdawał w niej karty, lecz obaj wiedzieliśmy, że nie potrwa to długo. Phillip podszedł do mnie i poderwał moje ciało z maty. Chwycił mnie za głowę i wykrzyknął jakieś niezrozumiałe dla mnie słowa. Chwilę po tym przypuścił próbe wyprowadzenia jednej ze swoich akcji, próba była oczywiście nieudana bowiem w ostatnim momencie udało mi się pchnąć go w stronę lin. Brooks nie zdążył wrócić w moją stronę gdyż to ja wybiegłem mu na spotkanie razem z Running Forearm Smashem który jedynie na chwilę ostudził zapał rywala. Punk momentalnie stanął na nogi i rzucił się w moją stronę. Wtedy to spróbowałem przechwycić go i wpchnąć w narożnik co brzmiało niemożliwie i tak właśnie było. Mój Irish Whip został odbity i to ja miałem zostać ofiarą. Szybką kontrą rywal wypracował sobie okazję na wyprowadzenie swojej akcji - Corner High Knee followed by Bulldog nie spodziewał się jednak, iż byłem na to w pełni przygotowany. Gdy tylko Brooks zbliżył się na odległość uniemożliwiająca mu wycofanie się z ataku czmychnąłem między linami po czym wyprowadziłem Pendulum Kick. Intensywność tego starcia z pewnością zapisze się w głowach publiczności. Ludzi, którzy z zapartym tchem oglądali teraz moje poczynania. Jeśli rzeczywiście miałem w głowie zaprezentowanie im swojej najlepszej formy musiałem pokazać, że ciągle mam w sobie to coś.  Oszołomienie przeciwnika dało mi idealną akcję ku temu. Będąc już na apronie nie było dla mnie prostszej rzeczy jak tylko wskoczyć na narożnik. Stamtąd miałem szansę na pokazanie starego mnie - lotnika. Decydując się na taką akcje sporo ryzykowałem, lecz nie miałem odwrotu. Wyskoczyłem z narożnika chcąc powalić rywala Diving Crossbody i wtedy wszystko się odwróciło. Punk nie dał się położyć, zamiast tego miał mnie na swoich barkach. Był już gotowy, wszyscy w okół byli gotowi, mój przeciwnik szykował się do swojej akcji kończącej - Go To Sleep. Wtedy po raz pierwszy w tym starciu w moich oczach pojawiło się przerażenie, myślałem, że to będzie mój koniec choć chciałem zrobić wszystko aby oddalić od siebie zagrożenie. Zacząłem się niesamowicie miotać dokładając do tego uderzenia łokciem w głowę przeciwnika. To pozwoliło mi na zdobycie trochę czasu i w ostateczności na ucieczkę przed porażką. Zeskoczyłem bowiem za plecy Brooksa, a stamtąd nie pozostało mi nic więcej jak tylko złapać go za ręce i przekręcić. Byłem gotów, Killswitch zbliżało się nieubłaganie. Wydawało mi się, że już nic nie ocali mojego przeciwnika i tak bardzo się myliłem. CM Punk zachował dość zimnej krwi aby odepchnąć mnie od siebie. Gdy leciałem na liny miałem już w głowie kolejny plan, szybka improwizacja miała dać mi wygraną - ryzyko było warte świeczki. Po dobiegnięciu do lin odbiłem się od nich, Phillip szykował się do kolejnego złapania mnie na barki, lecz nim zdążył się na to nastawić otrzymał mocny i bolesny Spear. Teraz już wszystko było przesądzone, minuty pełne zwrotów akcji doprowadziły do jednego słusznego zakończenia - przypiąłem Amerykanina, nic nie było w stanie pozbawić mnie teraz zasłużonego zwycięstwa. Wygrałem....




PS. Podkreśleniem zaznaczyłem akcję, które były przygotowane, ale ostatecznie nie doszły do skutku aby ułatwić nawigację po poście.

Ostatnio edytowany przez Spajk (2018-08-06 21:46:39)

Szelton: jak już wspomniał Eronics językowo post jest poniżej twojego wysokiego poziomu. W dodatku cały urok postu zabijają powtórzenia, których jak na Ciebie pojawiło się ciut za dużo. Opis walki bardzo fajny. Bardzo ciekawy pomysł z walką poza ringiem. Dużo realistycznych kontr, ciekawych prób zakończenia walki. Ogółem post nie jest zły lecz w twoim przypadku spodziewałem się zdecydowanie czegoś więcej.

Spajk: post czyta się sprawnie i płynnie. Nie wychwyciłem jakichś poważniejszych błędów z twojej strony. Językowo post na naprawdę dobrym poziomie. Opis walki jak i u twojego rywala bardzo fajny. Ciekawe i realistyczne kontry z obu stron, dynamika starcia dobrze utrzymana.

Podsumowując mój głos również leci na konto Spajka. Post czyta się przyjemniej, przez błędy w poście Szeltona jego post czyta się ciężko i przede wszystkim nie tak płynnie jak jego rywala.

PS. Przepraszam za tak krótki odpis lecz nie mam zbyt dużo czasu. Problemy osobiste

Po wykonaniu swojej akcji kończącej Christian nie wiedział co dokładnie ma zrobić. Wyglądał na zmieszanego tym jak rozwiązała się sytuacja w ringu. Mógł już przechodzić do przypięcia, lecz w jego głowie ułożył się inny plan. Kapitan Charyzma zostawił leżącego Punka na środku ringu i udał się w stronę narożnika. Wspiął się na niego i spokojnie przygotował do wykonania kolejnej akcji. Przy wielkim cheerze publiczności Kanadyjczyk wyskoczył wykonując tym samym Frog Splash na lezącym rywalu. Po tym podniósł się z maty i szykował kolejną akcję, pomógł wstać rywalowi i przekręcił go plecami do siebie, po tym splątał ich ręce i przekrecił się szykując Punka do oberwania kolejnego finishera.

Michael Cole: To już jest pastwienie się, Christian mógł spokojnie zakończyć to starcie, lecz on chce więcej.

I tak miało być, ale nie wszystko poszło zgodnie z jego planem. Phillip w ostatniej chwili odepchnał od siebie rywala, gdy Kanadyjczyk odbił się od lin i wracał w stronę Brooksa otrzymał Dropkick. Obaj zawodnicy leżeli teraz na macie, CM Punk trzymając się za brzuch starał się jak najszybciej dotrzeć do narożnika.

Michael Cole: Tak właśnie kończy się nadmierna pewność siebie, Christian ma teraz poważne tarapaty.

Zawodnik z Chicago dał radę doczołgać się w róg ringu, gdy tam podniósł się przy pomocy lin począł szykować kolejny atak. Wyczekał moment w którym Charyzma podniesie się z maty aby zaatakować go Running Facewashem. Zdawało się, że Punk odrabia straty i powoli zaczyna wysuwać się na prowadzenie, choć przez cały czas trzymał się obolałego brzucha to dawał radę walczyć i co gorsza atakować zmęczonego Christiana. Oczywiście taka sytuacja nie bardzo podobała się fanom zebranym dziś na arenie co dało się usłyszeć przez ich ogromne buczenie w stronę Chicago Made. Ten z kolei powolnym krokiem zmierzał ponownie w stronę narożnika i przy zdziwieniu  wszystkich starał się na niego wspiąć. Przez otrzymane obrażenia zajeło mu to zdecydowanie więcej czasu niż normalnie, lecz ostatecznie Phillip osiągnął swój cel. Przygotował się z zamiarem wykonania akcji wysokiego ryzyka mającej zapewnić mu zwycięstwo w tym elektryzującym starciu. Jednakże tutaj też nie wszystko poszło po jego myśli. Gdy Brooks wyskoczył z narożnika nadział się na kolejny w tym starciu Spear

Michael Cole: Cóż to była za akcja, Christian wraca do żywych i prawdopodobnie zapewnia sobie zwycięstwo w tej walce.

I tak właśnie było, Kapitan Charyzma momentalnie rzucił się do przypięcia co zmusiło sędziego do klepnięcia w matę trzykrotnie. Publiczność podniosła cheer, a sędzia podniósł rękę zwycięzcy po czym nastąpiła krótka przerwa reklamowa