Cisza wszędzie, co to będzie, co to będzie? Na arenie nie działo się dosłownie nic, co mogłoby przykuć uwagę publiczności. Wszyscy ziewali, jedli, pili, albo spali. Każdy czekał na coś, co wydarzyć ma się w kwadratowym pierścieniu. I nie musieli długo czekać, bowiem po chwili rozbrzmiał theme song Kevina Owensa i oto ten Kanadyjski zapaśnik wyłonił się zza przepotężnej ściany, która oddziela backstage od hali. Publiczność od razu się ożywiła, gdyż mogła publicznie zbluzgać Kevina Owensa na oczach milionów fanów z całego świata. Mało było zwolenników tego Pana, co było bardzo widoczne. Dzieci - to właśnie oni najbardziej na widok Owensa oszaleli ze złości. Buczenie rosło wraz z każdym krokiem postawionym na rampie przez Kanadyjczyka. On jakby nigdy nic z grobową miną i nutką arogancji w spojrzeniu degustował się każdym owym wyzwiskiem. Widać było, że spływa po nim wszystko jak po przysłowiowej kaczce, a takie zagrywki najbardziej karmiły jego ego... które chłonęło coraz to więcej. On właśnie chciał, aby wszystko wyglądało dokładnie tak - On stojący pomiędzy prawą stroną publiczności, a lewą strona i zewsząd płynąca w jego kierunku nawałnica nie tylko wyzwisk, ale i też donośnego buczenia na skalę światową. Jedyne co mógł zrobić Owens, to delikatnie uśmiechnąć się na widok tak żwawej publiczności.

Introduce to the ring, from Marieville, Quebec, Kanada weightin'
266 Pounds... "The Owens Show" ... KEVIN OWENS!

... Kevin obrócił się wokół własnej osi, aby dogłębnie przyjrzeć się bestią, siedzącym bądź stojącym w jego obrębie. Duma? Nie, to było coś innego, co rozpierało Owensa. Na pierwszy rzut oka było widać, że jest On niebywale zadowolony z wywołanej reakcji - takiej bowiem oczekiwał od początku swojego pojawienia się w szeregach WWE. Kevin począł nareszcie dążyć długą rampą, stawiając spokojnie krok po kroku z delikatnie rozrysowanym uśmiechem na swoich ustach. Każdy krok był coraz to bardziej wygwizdywany, a Owens chciał ich stawiać jeszcze więcej, aż do momentu, gdy zabrakłoby skali. Kevin zatrzymał się przed ringiem i obejrzał się za siebie, patrząc czy aby na pewno jest bezpieczny. Po chwili okazało się, że Kanadyjczyk spokojnie może godziwie wejść do kwadratowego pierścienia jak prawdziwy mistrz. Owens wszedł po schodkach na krawędź ringu, gdzie złapał się lin i krocząc po ówże krawędzi szurał dłonią po sprężystej linie. W końcu przystanął i pochylił się, aby przełożyć swoje tułowie pod liną, dzięki czemu zwinnie i zgrabnie wszedł w obszar ringu. Owacje? Skądże - nic z tego. Jedynie bluzgi i gwizdy od samego początku. Owens uśmiechnął się i ustawił się w narożniku. Czas zacząć show! 

Ostatnio edytowany przez Lord Grand (2018-07-13 19:34:59)

GonG
Pokaż na co Cię stać tak na 400 słów.

Laptop zawiesił mi się 7 minut przed koncem czasu, kiedy ja właśnie końćzyłem post. Tekstu nie odzyskałem.
Gratki Kevin

Kevin z każdą upływającą sekundą stawiał coraz to większe kroki ku swemu zwycięstwu, czego dowodem bezapelacyjnie było to, że non stop wymierzał ciosy w kierunku swojego przeciwnika, który nie był w stanie przeciwstawić niszczycielskiej sile Kanadyjczyka. Aż do czasu kiedy to największa czerwona maszyna, która kiedykolwiek stąpała po deskach maty ringowej WWE Universe dała o sobie znać. Kane odskoczył w bok w momencie kiedy rozpędzony Kevin był gotowy po raz kolejny powalić przeciwnika na matę. Skutkiem owego czynu było władowanie się w narożnik przez opryskliwego zapaśnika. Rozdrażniony Kevin zamierzał się zrewanżować za takowe zagranie, aczkolwiek został jeszcze szybciej uspokojony, niż się spodziewał. Ulubiony przyjaciel diabła uniósł swą nogę i wbił podeszwę obuwia w klatkę piersiową Owens'a, który wyłożył się na plecach jak długi i zaczął analizować swoje jakże głupie posunięcie. (Big Boot)

Show wróciło na ekrany telewizorów po krótkiej reklamie - Kane i Owens przepychali się w narożniku, ale górą był ten pierwszy, który właśnie wciskał swojego przeciwnika w metalowy słupek. Kevin wykazał się sprytem, bowiem momentalnie opuścił swoje ręce z ciała rywala i wymierzył cholernie bolesne uderzenie w wątrobę, co prawda sam Kevin przy tym ucierpiał, ponieważ uderzył plecami metalową konstrukcje, ale uzyskał jakąś tam przewagę. Kevin wskoczył na drugą linę i wyskoczył bardzo wysoko, aby w locie uderzyć przeciwnika z podwójną mocą. (Triangle Dropkick) Kane spadł na liny, odbijając się od nich i powróciwszy do osoby, która wymierza mu kary, ponownie otrzymał od niego prezent w postaci Spinning Heel Kick'a

Akcja w ringu przedstawiała się coraz to ciekawiej, a nad wszystkim panował nie kto inny jak Kanadyjski pyszałek, który nie szczędził sobie dobrych słów o samym sobie. Uśmiech na jego ustach zwiastował tylko i wyłącznie jego niesamowitą pewność siebie. Chodził i szczycił się swoim dokonaniem - Bestia u jego stóp, nie potrafiąca ani na sekundę uzyskać przewagi w żadnym aspekcie tego pojedynku. Imponujące, nieprawdaż? Otóż tak, ale do momentu, w którym to Kane'owi powróciły niebywałe siły i stanął za plecami nic nie spodziewającego się Kanadyjczyka, a gdy ten tylko się odwrócił, to wybałuszył oczy i musiał uznać wyższość przecinka. Kane schwytał go za szyję i uniósł do góry, wciskając jego sylwetkę w deski maty ringowej. (Chokeslam) Kane padł i przypiął Owensa, i poczęło się odliczanie. 1.. 2... i nie ma 3! Kevin położył nogę na linach, przez co sędzia przerwał liczenie. Kane wstał i z niedowierzaniem zaczął kłócił się z sędzią, że dawno powinno być już po pojedynku. Kevin o dziwo pozbierał się bardzo szybko i korzystając z okazji szybko podbiegł i Roll Up'em zaskoczył Kane. Sędzia momentalnie padł na matę i począł w nią uderzać. 1.. 2.. i. 3... Nie ma wątpliwości! Kevin Owens zostaje zwycięzcą. KO szybko wydostał się z ringu i z uśmiechem na twarzy patrzył w oczy pobudzonego Kane, który nie mógł uwierzyć w to, co się wydarzyło...

Ostatnio edytowany przez Lord Grand (2018-07-20 07:44:23)