Quiet on the set. Can we please have quiet on the set.


AWESOME!!!

Awans do kolejnej rundy prestiżowego turnieju o mistrzostwo interkontynentalny mógł być uznany za duży sukces, jednakże nie miałem w planach świętowania tego faktu. Oczywiście odebranie takiego zaszczytu wiązałoby się z pewnymi przywilejami, lecz czym są tego typu przyziemne sprawy w porównaniu z obecnością w domu Ojca? Doskonale czułem Jego obecność, ingerencję w moje działania. Od samego początku zdałem sobie sprawę, iż Pan pragnie mojego zwycięstwa, nie wiedziałem tylko dlaczego. Nie pozostawało mi nic innego, jak zaufać i podążać wydeptaną przez Niego ścieżką. Droga ta zaprowadziła mnie do stanu Texas, konkretniej do metropolii o nazwie Dallas. Kto natomiast miał otrzymać ode mnie szansę na pokutę? Człowiek, którego obserwowałem od dawna, a przed tygodniem mogłem przyjrzeć się mu z bliska. Nie miałem wątpliwości, iż pochodzący z Ohio zawodnik doskonale zaznajomiony jest z grzechem, wystarczyło mi jedno tylko spojrzenie w jego ślepia.
- Jesteś chodzącą definicją grzechu, bracie.- wyszeptałem zbliżając się do jego narożnika. Drobny uśmieszek nie schodził z ust zarówno Miza, jak i jego wybranki. Spoglądali na mnie jak na szaleńca, lecz nie miałem zamiaru brać sobie tego do serca.- Pycha. Chciwość. Zazdrość. Gniew. Nie jest jednak za późno, by twoje winy zostały zapomniane, grzechy wybaczone. Tylko zaufaj.- dodałem, unosząc w jego stronę dłoń. W twarzy oponenta coś drgnęło, przez chwilę myślałem nawet, iż moje słowa na niego podziałały. Próżna okazała się moja wiara, gdyż na moim policzku odbiła się jego dłoń (Slap). Przymknąłem delikatnie oczy, czując wzmagające się na boku twarzy pieczenie. Zacisnąłem jednak zęby i podniosłem wzrok, szukając jakichkolwiek oznak skruchy. Nic.
- Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi.- przytoczyłem słowa Jezusa, rozkładając szeroko ramiona. Zdziwiony Mike spojrzał w kierunku żony, szukając u niej odpowiedzi na nurtujące pytania, lecz gdy nic nie znalazł, wziął szeroki zamach i posłał swoją pięść w moim kierunku. Nim dotarła ona do celu, chwyciłem jego nadgarstek i uśmiechnąłem się szeroko. Chwilę później wolną ręką złapałem drugi z jego nadgarstków i skierowałem obie kończyny do wewnątrz, składając dłonie oponenta do modlitwy. Po tym puściłem go i rozłożyłem szeroko ramiona, zostawiając skonsternowanego Mizanina w centrum kwadratowego pierścienia. Z odległych rzędów rozbrzmiały nieśmiałe okrzyki, które po chwili porwały tysiące.

- Let's go Jesus! Let's go Jesus!- sam dołączyłem do skandowania, zachęcając do tego Mike'a. Ten jednak miał inny plan i chwycił mnie za głowę, zaciskając mocno swoje mięśnie. Nie miałem zamiaru panikować, więc kilkoma ruchami zachęciłem publikę do oklasków, a gdy te dotarły nieco stłamszone do moich przysłoniętych uszu, objąłem Mizanina w pasie i zrobiłem kilka kroków w tył, docierając tym samym do lin. Następnie mocnym rzutem pchnąłem go w przód, zrywając tym samym piekielny uścisk, sam natomiast ruszyłem za nim. Zaskoczony Amerykanin dostrzegł mnie, odbił się od lin, dotarł do centrum ringu i zatrzymał, nim jednak dokończył obrót wokół własnej osi, wbiłem się w niego barkiem, tym samym zwalając go z nóg (Running Shoulder Block).
- Uwierz.- dodałem na koniec.

Przepraszam, że tak krótko. Piszę z telefonu i sami wiecie, jak tam się piszę.

Moim zdaniem KŁ wygrał Nekro.

Edit by Rafincognito:
Jeśli nie jesteś w stanie szczegółowo opisać czemu według Ciebie wygrał Nekro, bo czas Ci nie pozwala, po prostu napisz do jakiegoś administratora bo tutaj taki odpis to dla mnie jest nieważny. Uważam że twój odpis, jest słaby bo nie ma żadnych argumentów dzięki, którym mógłbyś obronić swoją wypowiedź. Chcesz, edytuj post. Nie chcesz, nie masz czasu? Zrezygnuj z sędziego, bo przez takie odpisy po prostu cierpią gracze, którzy chcą się dobrze bawić. Zmieniliśmy specjalnie silnik gry, by dopasować się czasowo i chcemy aby sędzia poświęcił te 10/15 minut na szczegółowy odpis, wiem że się da bo na Raw 2 sędziowałem chyba w 4/5 walkach, to samo Szelton co powraca po przerwie. Każdy z nas znalazł te kilka minut na analizę postów, a też nie musieliśmy tego robić. Pomyśl czy chcesz być sędziom czy na ten moment po prostu nie masz czasu. Bo jak wspomniałem teraz tracą tylko gracze. Jeśli nie podasz argumentów, dla których według Ciebie wygrał Nekro odpis uważam za nieodpowiedni, a gracze mają prawo się od niego odwołać. Pozdrawiam.

Mój przedmówca stwierdził iż duża rolę odegrały tutaj detale, hmmm może jest w tym trochę prawdy, lecz gdy dokładnie analizujemy posty można wyczuć już po pierwszym czytani, kto napisał lepiej. Teraz należy zrozumieć słowo lepiej, dla mnie znaczy to że gracz użył pobranego słownictwa dobrze opisującego jego postać. Co to daje? Maksymalne wyczucie odgrywanej postaci. Trzeba dobrać styl by móc opisać poczynania swych zawodników. Tutaj obydwaj się postaraliście, wydaje mi się nawet że Remik wzia sovie do serca uwagi sędziów i postarał się dopasować post pod poziom, jaki jest w stanie nam zaprezentować. Nekro postać wybraną przypadkiem? Czy jednak śledziłeś jej poczynania? Bo jest mi strasznie bliska, gdyż sam ogrywałem Rollinsa w podobnym gimmicku.

Obaj staniecie na wysokości zadania, obaj oczywiście wczuliście się w wasze postacie, błędy drobne, wyglądające mi bardziej na korektę słownika w telefonie. Co zdecyduje o moim werdycie? Fakt, który z was opisał mniej emocji, a więcej walki.

Podchodziłem do waszych postów trzy razy, na spokojnie, w trakcie kąpieli jak również tak jak teraz leżąc sobie w łóżku. Chciałem wyczuć, który post mnie zaciekawi, a który sprawi że żaden ziewać. Lepiej czytało mi się post The Miza, który dodał go drugi, lecz starałem się i tym argumentować coś w stronę posta Nekro. Remik stanął na wysokości zadania, Nekro post bardzo dobry staraj się po prostu znaleźć linię, która będzie odpowiednią napisz emocji i walki, bo o to jednak chodzi.

Pisze z telefonu, więc jakby były jakieś literówki to olejcie to. Pozdrawiam.

Fani nie przestawiali buczeć, a sam Miz szybko dźwignął swe cielsko i z pyszałkowatym uśmiechem kontynuował natarcie. Całą seria agresywnych stompów spadła bezpośrednio na głowę i klatkę piersiową Pastora, a pewny siebie Mike przeszedł do przypięcia. 1... Kick out! To zdecydowanie rozzłościło gwiazdora, po krótkim wykładzie skierowanym do arbitra jak powinno się liczyć złapał za włosy adwersarza i wyprowadził kilka silnych Punchy na osłabienie. Sędzia zaczął pouczać go o brutalności i groził dyskwalifikacją, jednak on w ogóle się tym nie przejmował. Dzięki temu cwaniak odzyskał dobry humor, podniósł się i z prawdziwym ogniem w oczach mierzył Williama. Ten powoli zaczynał się zaczął wracać do pionu, najpierw usiadł, po czym przeszedł na kolana, na co tylko czekała Gwiazda! Parodiując charakterystyczny taunt Daniela Bryana "Yes", po czym zaczął kopać w ofiarę w klatę. (Yes Kicks!) Oczywiście przy każdym uderzenie publiczność krzyczała głośno i wyraźnie "No!". Po całej lawinie kopnięć The Savior ponownie wrócił na deski, a Aktor kupił sobie wystarczająco dużo czasu, aby wspiąć się na szczyt narożnika, gdzie spokojnie mógł wyczekiwać swojej okazji do ataku. The Father wiedział, że musi coś zrobić, żeby objąć prowadzenie, toteż jeszcze raz wrócił do stójki, lecz tym razem nie zlokalizował celu. Aby go znaleźć musiał się odwrócić, a wtedy od razu zainkasował powalający Diving Double Axe Handle! Teraz szyderczy uśmieszek nie schodził już z twarzy krótkowłosego wrestlera. Odwrócił się od przeciwnika wymieniając aprobujące spojrzenia i krótkie grzeczności  ze swoją żoną, a następnie szeroko rozpostarł ramiona wsłuchując się przy tym w niewiarygodny hate skierowany tylko i wyłącznie w niego. Chełpił się tym, był naprawdę dumny, cieszył się z tego do jakiego stanu doprowadził absolutnie całą arenę! Wydawało mu się, że już nic nie jest w stanie mu przeszkodzić na drodze do upragnionego celu, ale to był błąd. Z niewiarygodną pewnością siebie podniósł antagonistę, jakby już miał się z nim rozprawić, lecz zamiast zaaplikować cios sam go przyjął! Knee to the Gut znikąd! Fani oszaleli ze szczęścia! W końcu ich ulubieniec będzie mógł wieść prym! Mizanin złapał się za obolałe miejsce wykrzywiając buźkę, w którą już po chwili przyjął iście nokautujący Superkick! Zadowolony Prorok przeszedł do przypięcia, a sędzia liczył... 1...2... Odbił! Zawiedziona gawiedź nie chciała się pogodzić z tym werdyktem, lecz arbiter był nieubłagany. Jak szybko role się odwróciły, tym razem to Eaver podnosił grzesznika, aby zmusić go do przyjęcia pokuty. Użył do tego solidnych argumentów, gdyż Popish Hammer nie tylko z impetem powalił Miza, ale również wywołał ogromne przejęcie u Maryse. Żona Gwiazdy podbiegła do lin sprawdzić czy wszystko w porządku, lecz ten nawet nie miał siły na nią spojrzeć. Trzymał się za klatę i z zamkniętymi oczami zaciskał zęby. Eaver poczuł okazję na zwycięstwo, uklęknął w przeciwległym narożniku i zaczął się modlić. W międzyczasie Niesamowity powoli zaczynał dochodzić do siebie i kątem oka dostrzegł co się święci. Podczołgał się bliżej kąta ringu i mozolnie odzyskiwał pion. Gdy to wreszcie nastąpiło Anglik poszarżował z zamiarem wykonania swojej akcji kończącej, lecz sprytny Amerykanin przemknął pod ręką oponenta i pchnął go bezpośrednio w corner! Pastor oparł się o niego plecami i od razu przyjął Awesome Clothesline. Cios wykonany był z wystarczającą siłą, żeby William wylądował na czterech kończynach, a Aktor siedząc na drugiej linie pozował do zdjęć z uśmiechem na twarzy. Był te już zmęczony, dlatego też wykorzystywał każdą chwilę, aby złapać oddech i odpocząć. W końcu pofatygował się, aby kontynuować starcie, a wtedy jego przeciwnik już klęczał z zamiarem dźwignięcia się z maty. Niestety, jego ambitny plan legł w gruzach, gdyż jego głowa została wbita w deski. (Snap DDT) WWE Universe buczało, gwizdało i krzyczało głośno dając do zrozumienia jak bardzo im się to nie podoba, a arbiter przeszedł do odliczania, gdyż krótkowłosy zawodnik przeszedł do przypięcia. 1... 2... Nie! Oderwał bark! Publiczność odetchnęła z ulgą, w przeciwieństwie do Miza i jego żony. Nie mogli pogodzić się z decyzją sędziego, uważali, że to niedopuszczalne. Ten jednak twardo pozostał przy swoim ucinając wszelkie dyskusje. Zdenerwowany Mike pomógł wstać swojej ofierze i przy pomocy Irish Whipu posłał go na liny. Jakież było jego zaskoczenie, kiedy nadział się na solidny Shoulder Block Ponownie sytuacja odwróciła się o 180 stopni, trybuny szalały, donośne "Let's go Jesus" niosło się po całej arenie, a salwy oklasków stały się jeszcze głośniejsze gdy ulubieniec trybun dołożył Summersault Leg Drop. Wiedział, że to jego szansa i nie może jej zaprzepaścić, nie tracąc już ani chwili podniósł przeciwnika i zaaplikować mu niemiłosierny The Baptism, po którym ucałował adwersarza w czoło, jakby chciał zesłać na niego łaskę. Nadszedł czas, aby zakończyć to spotkanie, dlatego też Blessed in the World schylił się po przeciwnika, jednak w tym momencie Mr. Awesome złapał go za rękę i naciągnął jego twarz na swojego buta! (Inverted Stomp Facebreaker) Kibicom się to nie spodobało co wyraźnie dodało Mizaninowi skrzydeł. Natychmiast zerwał się z maty i dopadł do długowłosego wrestlera, który trzymał się za obolałą twarz, aby zniszczyć go przy pomocy Inverted Facelock Backbreaker into Neckbreaker! Gwizdy nie miały końca, ale na Gwiazdę kompletnie to nie działało. Z zadowoleniem położył się na znokautowanym Williamie i zaciągnął jego nogę do pinu. 1... 2... To wciąż nie koniec! Totalnie zaskoczony Miz nie ukrywał swego zdziwienia, nie mógł uwierzyć w to co się dzieje. Przez chwilę nawet zdawał się tracić wiarę w zwycięstwo, co jeszcze będzie musiał zrobić żeby odliczyć go do 3? Doszedł do wniosku, że może właśnie to jest problem i chyba trzeba zmienić podejście. Dopadł do wciąż leżącego na plecach Eavera i złapał za nogi, aby zapiąć swoją koronną dźwignię, lecz nic z tego. Faworyt publiczności tylko odkopał od siebie pyszałka, który wykorzystał impet, aby odbić się od lin, a The Savior w tym czasie wstał i od razu poczęstował antagonistę Forearm Smashem, który skutecznie ostudził zapał Aktora. Amerykanin padł na matę, czego nie wytrzymała Maryse, wiedziała, że musi pomóc swojemu mężowi, dlatego też wskoczył na apron udając, iż zamierza wkroczyć do ringu. Gdy tylko sędzia to zauważył natychmiast podszedł do niej zabraniając wykonania tej czynności. Pastor jednak sobie nie przeszkadzał, podniósł rywala przenosząc walkę do stójki, lecz to okazało się błędem. Miz wykorzystując nieuwagę sędziego szybkim ruchem włożył palce w oczy oponenta i korzystając z okazji bez zastanowienia przeszedł za jego plecy, aby wykonać Skull-Crushing Finale! Wtedy jego żona mogła spokojnie przestać zagadywać arbitra, gdyż Mike przypiął znokautowanego Pastora. Widząc to arbiter od razu przeszedł do liczenia. 1... 2... 3! Nareszcie! Po długiej batalii walkę wygrał The Miz i to jego theme song rozbrzmiał wśród mega hate'u powstałego na arenie. Dumny ze swego dokonania Amerykanin szybko opuścił kwadratowy pierścień, aby razem z Maryse celebrować zwycięstwo.