Hey look, everyone! It's Tyler!


Na arenie zaczął grać utwór "MMMGorgeous " - a to zwiastowało wyłącznie jedno. Tyler Breeze rządzny dominacji w tejże federacji przygotowywał się do przybycia na ring. Publiczność od razu wybuchła ogronym buczeniem, młody zawodnik nie był bowiem ich ulubieńcem, wręcz przeciwnie. Po chwili piękniś wyszedł z backstage'u. Mattias dumnie kroczył przed siebie. Młodzian miał na sobie długie różowe spodnie z widocznymi pomponami, którymi oczywiście się charakteryzował. Fani ciągle krzyczeli obraźliwe słowa w stronę jego persony, on jednak nic sobie z tego nie robił, a wręcz przeciwnie. Breeze trzymał za swoje lusterko, bez którego nie potrafił funkcjonować. Po chwili Tyler podszedł bliżej kwadratowego pierścienia...



Introduce to the ring, from Madison Mississippi, weightin'
212 Pounds... "The Sultan of Selfies" ... Tyler Breeze

Model stał już na macie, gdzie chwalil sie wszystkim swoją muskulaturą, wyglądającą naprawdę dobrze. Po samym jego wyglądzie można było dostrzec, że dba o swoją sprawność fizyczną. Przekłada się ona poźniej na jego wytrzymałość, którą udowadnia praktycznie w każdej walce. Nie minęła chwila, gdy Tyler wszedł na narożnik, gdzie unióśł swoje ręce ku górzę. Oznajmił tym, iż jego zwycięstwo to tylko kwestia czasu...

Kolejny tydzień przyprowadził ze sobą nowego przeciwnika. Moja prośba została wysłuchana i tym razem stawałem w szranki samotnie, przeciwko pojedynczemu przeciwnikowi. Stojąc w swym narożniku, obrzuciłem Sułtana Selfie pełnym obrzydzenia spojrzeniem. Nigdy nie lubiłem podobnych do niego lalusiów, uważających się za perfekcyjnych panów świata. Członkowie WWE Universe widocznie podzielali moje zdanie, bowiem wszyscy zgodnie zdzierali swoje gardła na chantach ”Let’s go Rollins”. Powstrzymałem cisnący się na usta uśmiech, skupiając całą swą uwagę na Tylerze. Sędzia w tradycyjnym, czarno-białym stroju odbył swoją rutynę jak przed każdą walką, sprawdzając, czy żaden z zawodników nie ma przy sobie nielegalnych przedmiotów, oraz ich stan zdrowia. Pomimo przegranej sprzed tygodnia, byłem w świetnej kondycji, to też bez zastanowienia potwierdziłem gotowość.

Potrójne uderzenie gongu rozbrzmiało na arenie, chwilowo uciszając publiczność, obserwującą jak rozpoczynamy proces wyczuwania oponenta. Zarówno ja sam, jak i Breeze, poczęliśmy krążyć po śnieżnobiałej macie, nim wreszcie spotkaliśmy się w tradycyjnym klinczu. Przepychanka trwała jeszcze przez dłuższą chwilę, Tyler odsłonił się jednakże na ułamek sekundy, co pozwoliło mi na owinięcie ręki wokół jego głowy. Przeciwnik wykazał się jednak sprytem, spychając mnie ku linom, przez co sędzia zmuszony był nas rozdzielić. Piękniś usiłował wykorzystać chwilową dekoncentrację, zamachnąwszy się na mą twarz, ja jednak nie byłem w tym fachu od kilku dni, to też zręcznie uniknąłem ciosu, po czym bezceremonialnie potraktowałem go soczystym liściem. Dłoń pozostawiła po sobie jasnoczerwony ślad na policzku, rujnując tym samym perfekcyjną facjatę Króla Cuteville. Szok Tylera zaraz przerodził się w niepohamowany gniew, a ja zmuszony byłem unieść gardę, blokując liczne ciosy spadające na moją głowę. Oberwałem dobre kilka razy, zdołałem jednakże odepchnąć Breeze’a, który wykorzystał te sytuacje, aby zaaplikować Enzuigiri prosto w moją skroń. Cios ów sprawił iż zatoczyłem się po ringu, wpadając w końcu do narożnika. Mrugnąłem parę razy, starając się przegonić zamroczenie spowodowane solidnym kopnięciem w głowę. Na szczęście był to wczesny etap walki, dzięki czemu w porę dojrzałem szarżującego na mnie oponenta. Zareagowałem błyskawicznie, przeskakując nad trzecią liną, co doprowadziło do kolizji pomiędzy twarzą Tylera, a górną gąbką z narożnika. Zaraz też odpłaciłem się pięknym za nadobne, chwytając się liny i częstując go solidnym kopniakiem w czoło (Hanging Soccer Kick). Chęć odbicia się od dna, jakie zapewniła mi przegrana w poprzedniej walce na RAW sprawiła, iż wreszcie postanowiłem wspiąć się na szczyt narożnika. Oczekując, aż Breeze powstanie, stanąłem na równe nogi i wzbiłem się w powietrze, wystawiając kolano. Ostatecznie jednak, mój przeciwnik uchylił się przed ciosem, a ja wylądowałem poprzez efektowny przewrót w przód. Obróciwszy się, niemal zainkasowałem kolejne kopnięcie prosto w szczękę, w ostatniej chwili jednak odskoczyłem w bok i ruszyłem ku napiętym gumom. Pozwoliły mi one nabrać szybkości, przez co zaraz wystrzeliłem z powrotem w stronę adwersarza, bez skrupułów aplikując potężne Bicycle Knee. Nie oglądając się nawet na opadającego Tylera, postąpiłem w stronę przeciwległych lin, rozkładając ręce na boki, co zapewniło mi ogłuszającą wręcz owacje ze strony publiczności. Kątem oka dojrzałem selfie stick leżący koło jednego z narożników, a moje usta natychmiast rozszerzyły się w uśmiechu. Postanowiłem zadrwić sobie nieco z Breeze’a, wciąż usiłującego pozbierać się po mym ciosie, dlatego też chwyciłem za ów przedmiot, stając nieopodal pięknisia i strzelając sobie parę fotek wraz z mym poobijanym wrogiem.

Seth Rollins - bardzo podoba mi się to że wziąłeś sobie do serca moje uwagi sprzed tygodnia i zacząłeś pisać mniej chaotycznie, postać jak i styl pisania również pozostają na bardzo dobrym poziomie. Opis samej walki również ma jakiś sens, tylko jedyne co mnie boli to po co Ci te słowa "zamachnąwszy", ogólnie nawet sobie to słowo wygooglowałem i nie mogło mi takiego znaleźć. Pisałem komuś w odpisie na poprzedniej tygodniówce by czytał swój post po napisaniu (trochę hipokryzja, bo sam tego nie robię xd), ale staram się czytać poszczególne zdania po siedem razy by tylko wybrać/odjąć/zmienić słowa, tak aby zdanie miało sens, tym samym nie traciło na znaczeniu. Masz straszny potencjał dlatego chce Ci powiedzieć abyś to robił bo jeszcze wszystko przed tobą i naprawdę możesz walczyć z dobrymi graczami. Tylko musisz postarać się pisać w taki sposób by słowa umieszczone w poście miały sens, by taki przykładowy "nole" wiedział co dane słowo znaczy. Poprawiłeś styl, nie jest aż tak chaotyczny, ale powielasz błędy ze słowami, które brzmią dziwnie i jeszcze trudno znaleźć ich znaczenie. Mam dla Ciebie bardzo dobrą radę, postaraj się napisać posta w stylu Axrona, (albo tak jak Barni, który skopiował styl pisania Axa) i dziel sobie posta na kilka zdań, to pozwoli Ci się skupić na poszczególnych zdaniach, a post zachowa styl i techniczną całość, która mi się akurat w twoim poście podoba.

Tyler Brezze - świadomie skopiowałeś styl pisania Aksrona? Jeśli tak to był to bardzo dobry pomysł i powiem Ci więcej dałeś z siebie bardzo dużo, a gdyby Balbin odpisał tydzień temu na 100% udałoby wam się pokonać tamten team, lub przegralibyście w bardzo małym procencie. Jedyne do czego mogę się przyczepić to fakt iż edytowałeś post i nie napisałeś pod spodem co zmieniłeś, dodatkowo kwestie wymawiane przez Brezza powinny być bardziej pyszałkowate. Pierwszy tekst o włosach ok jak najbardziej w stylu Tylera, jednak ta druga, powinna się zakończyć po słowach "Boli was? Ma boleć" to byłoby już dobre. Postaraj się dobierać bardziej słowa, które by serio poskutkowały zazdrością męskiej części publiki.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Oba posty dobre, jednak tutaj mogę postawić z czystym sumieniem na Barniego i jego Brezza. Jeśli Zone wyeliminuje błędy opisane przez ze mnie to będę się z tego cieszył bo naprawdę stawiam na Ciebie bo masz potencjał, posty piszesz z pomysłem (tak jak ten z selfie stickiem) i wykorzystujesz swoją postać bardzo dobrze. Postaraj się podzielić post na zdania jak to zrobił Barni, wówczas masz możliwość bardziej skupić się na sensie i poprawności posta, a zajdziesz daleko! Bani do poprawy tylko kwestie, bo postać wydaje się być wybrana perfekcyjnie! Punkt leci dla Barniego...

Moi poprzednicy ładnie już wszystko opisali, lecz dodam też i coś od siebie

Zone: post ładny, w miarę płynnie się czytało, choć czasami słabo było ze składnią. Sam opis walki również wypadł u ciebie w miarę dobrze. Ogólnie wywarłeś na mnie pozytywne wrażenie.

Barni: tak jak już Krzysiu podkreślił, drugą część posta miałeś zdecydowanie lepszą aniżeli pierwszą. Gimmick Tylera czujesz niemal perfekcyjnie, lecz tutaj brakowało właśnie trochę takiego typowego dla Tylera cwaniactwa, pyszałkowatości.

Mój głos wędruje na konto Rollinsa, co jednak nie zmienia faktu, że w końcowym rozrachunku jest 2-1 dla Tylera. Barni, napisz ładny booking na minimum 400słów. Walka niech będzie w miarę wyrównana. I jeszcze raz, gratulacje dla was obu

1.2.3. Tyler Breeze zostaje zwycięzcą!