To start i KŁ na 310 słów

Po dwóch porażkach byłem bardzo zdeterminowany żeby, wyładować się na Luchadorze. W końcu Sin Cara to, nie ta sama klasa co Danny Havoc i uliczny wojownik Deadpool. Meksykanin był bardzo rozluźniony i podlizywał się publice. Jednak wśród głośnych okrzyków fanów którzy, kibicowali Carze było, można usłyszeć pojedyncze głosy krzyczące „Phenomenal”. Wreszcie sędzia pokazał że, walka się rozpoczyna. GONG

W tym pojedynku musiałem wygrać nie ważne jak ale, musiałem. Byłem tak, zdesperowany że, byłem wstanie zrobić wszystko nawet odwrócić się od moich fanów. Niestety szkoda że, pierwszą ofiarą   fenomenalnego musiał być Sin. Darzyłem tego, zawodnika z szacunkiem dlatego, chciałem grać czysto. Podszedłem do Luchadora i podałem mu rękę. W jego oczach było widać lekkie zdziwienie jednak podał mi rękę. Chyba zauważył że, nie jestem już takim smarkaczem ja kiedy. W tej chwili w głowie sobie przypomniałem że, to ważny dla mnie pojedynek a, nie spotkanie towarzyskie. Powróciłem do swojego narożnika. Cara chciał już zacząć ten pojedynek, latał w ringu i nie mógł się doczekać kiedy to ja na niego ruszę a, on mnie skontruje dlatego, obmyślałem jak tu go zaskoczyć żeby, mnie nie skontrował. Próbowałem go zachęcić do zwarcia jednak, nie chciał bo, czuł respekt do pana fenomenalnego. Widownia bardzo się niecierpliwiła, nie dziwię bo, też chciałbym zobaczyć taki pojedynek. Najbardziej bałem się że, nie wytrzymam i w końcu zaatakuje przeciwnika, no i tak się właśnie stało. Próbowałem zdominować przeciwnika Clotheslinem jednak, ten mi się prześlizgnął pod ręką. Trochę się przestraszyłem i zaczęły mi się trząść dłonie. Na szczęście Cara nie wykorzystał mojej chwili słabości. Luchador zaczął podskakiwać chyba żeby, mi zadziałać na nerwy. Udało mu się mnie doprowadzić do czerwoności, nie byłem wtedy już fenomenalnym tylko wkurwionym zwierzem który, jest wstanie zrobić wszystko. Właśnie w tym momencie, zagotowało się we mnie i wykonałem Enzuigiri. Wszyscy byli zaskoczeni a, Sin Cara upadł na matę. Uwierzyłem w siebie i dostałem przypływ adrenaliny. Zawodnik z maską na twarzy był, jeszcze przez jakiś czas zamroczony.

+ 24

Cara był w gazie. Musiałem jakoś go skarcić bo, inaczej za niedługo będzie o mnie. W tym właśnie opierałem się o liny i patrzałem na mojego byłego przyjaciela. Luchador był bardzo pewny siebie i to był jego poważny błąd. Zapomniał że, walczy Fenomenalnym. Nie wiem, jak można z lekceważyć najlepszego z fenomenalnych. Wyturlałem się z ringu żeby, zaskoczyć przeciwnika. Uśmiechnąłem się do niego szyderczo. On patrzał na mnie i tylko czekał aż, Pan Fenomenalny źle się zachowa ale, do takiego czegoś nie mogłem dopuścić. Opierając się o stół komentatorski miałem chwilę na odpoczynek. Widowni nie podobało się moje zachowanie ale, ja musiałem się wykazać swoim sprytem. Rozejrzałem się w około i słyszałem duże buczenie ze strony fanów którzy, tak jeszcze nie dawno byli za mną. Meksykanin zrobił pierwszy krok – wyszedł z ringu. Jednak tu się odezwało moje doświadczenie. Uciekłem z okolic stołu komentatorskiego i przebiegłem w inną część maty poza ringiem. Cara pobiegł za mną ale, mnie nie dogonił, przeturlałem się pierwszą liną i wróciłem do kwadratu gdzie miała odbyć się walka fenomenalnego z człowiekiem w masce. Cara zrobił to co ja czyli, wszedł do ringu ale, od razu zainkasował Dropkick'a. Obaj upadliśmy na matę. Moje uszy słyszały ostre buczenie ze strony audytorium, trochę mnie to zasmuciło ale, przypomniałem sobie moją karierę. Nie zawsze byłem lubiany przez fanów a, jakoś zdobywałem pasy najważniejszych organizacji.

Zagubiłem się trochę, to publiczność zawsze była ze mną i to ona zawsze dawała mi siłę do walki. Odetchnąłem trochę i postanowiłem to jak najszybciej zakończyć. Skupienie, właśnie o tym próbowałem cały czas myśleć ponieważ, mój przeciwnik mógł wykorzystać każdy mój nawet malutki błąd. Podniosłem rywala z maty bo, on nie miał zamiaru szybko wstawać z maty. Wyniosłem go na barki i wykonałem Brainbuster. Nie chciałem przedłużać męczarni mojego byłego przyjaciela więc, nie oglądając się obiłem mojego przeciwnika Leg Dropem. Właśnie po tej akcji poczułem, ponowną siłę do walki ponieważ, widownia doceniła moje działania i się podzieliła. Porozglądałem się przez chwilę po trybunach i zobaczyłem coraz częstsze okrzyki fanów którzy, kibicowali fenomenalnemu. Poprawiłem włosy i ruszyłem do kolejnej akcji. Podniosłem głowę rywala i szybko odbiłem się od lin a, następnie głowa Cary dostała z mojego łokcia - Sliding forearm smash. Niestety później emocje trochę mnie poniosły i krzyknąłem do Luchadora:
- Widzisz śmieciu, teraz widzisz śmieciu kto jest fenomenalny.
Widownia nie przyjęła tego dobrze i zaczęła ponownie buczeć. Już wtedy zauważyłem swój błąd i postanowiłem sam sobie że, będę panował nad emocjami.

Sin już był bardzo obolały i zmęczony co postanowiłem szybko wykorzystać. Byłem w tym momencie rozluźniony co mi bardzo pomogło w dalszej części walki. Podniosłem rywala i przerzuciłem go nad sobą, jednak go nie puściłem. Następnie go wyniosłem i upuściłem go brzuchem pierwszym na matę – Styles Suplex Special. Po tym pięknym ataku nie miałem zamiaru przedłużać tego pojedynku. Wyszedłem na apron co, trybuną nie zbyt się spodobało bo, chyba wiedzieli co się szykuję. Wkurzyło mnie to że, nie doceniają fenomenalnego zawodnika dlatego, chciałem ich jeszcze bardziej podenerwować. Rzuciłem mój ochraniacz na rękę w publiczność a, wtedy moje błony bębenkowe nie wytrzymały. Już byłem przygotowany do wykonania mojego finishera ale, pomyślałem czemu nie ponownie wnerwić widownie. Wskoczyłem na liny i wykonałem Springboard 450° splash. Meksykanin już bardzo słabo wyglądał. Wszyscy już wiedzieli że, to już koniec a, ja chciałem zostawić mojego przeciwnika żywego w ringu.